حضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» طی سخنانی ضمن بیان روایتی از رسول مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه عنوان کردند: قال رسول الله (ص): «مَنْ أَمَرَ بِمَعْرُوفٍ أَوْ نَهَى عَنْ مُنْكَرٍ أَوْ دَلَّ عَلَى خَيْرٍ أَوْ أَشَارَ بِهِ فَهُوَ شَرِيكٌ وَ مَنْ أَمَرَ بِسُوءٍ أَوْ دَلَّ عَلَيْهِ أَوْ أَشَارَ بِهِ فَهُوَ شَرِيك.»[1]
رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرمایند: کسی که امر به معروف و نهی از منکر کند، کسی که دلالت و اشاره به خیر کند، در ثواب عملی که امر به معروف و نهی از منکر شده شریک هست. یعنی واقعاً روحانیون با سخنرانی‌ها و منبرهایی که می‌روند، فردای قیامت با یک دفتری از اعمال حسنه مواجه می‌شوند و می‌گویند: خدایا ما اینها را انجام نداده‌ایم؛ پس این همه ثواب، این همه پاداش در پرونده اعمال ما برای چیست؟
با یک سخنرانی روحانیون شاید برخی افراد مسیر زندگی خود را تغییر داده و اهل ایمان شده‌اند؛ یا اینکه افرادی مبتلا به گناه بوده و با یک نهی از منکر، بساط گناهشان را جمع کرده و مسیر دیگری را انتخاب کرده‌اند. پس علاوه بر ثوابی که به خاطر امر به معروف و نهی از منکر به شما داده می‌شود، مجموعه کسانی هم که بر اساس صحبت و حرف شما عملی انجام میدهند، شما در ثواب عمل آنها هم شریک هستید؛ چه کار ارزشمندی؛ چه کار بزرگی!
در مقابل افرادی که مسیری غیر از مسیر طلبگی طی می‌کنند کارشان امر به منکر و نهی از معروف است و راهی را نشان میدهند و اشاره می‌کنند که به منکر ختم می‌شود، می‌فرماید همه اینها هم در آن شریکند، یعنی فردای قیامت که پرونده اعمال یک گناهکار را نشان میدهند تا آنجایی که خودش یادش می‌آید این ده تا گناه را انجام داده ولی نگاه می‌کند هزاران گناه دیگر به پای او نوشته شده. می‌گوید خدایا من اینقدر گناه نکردم، اصلاً عمر من کفاف این همه گناه را نمی‌کند. می گویند به خاطر اینکه تو از کسانی بودی که امر و اشاره به سوء کرده‌ای و این همه آدمی که به خاطر امر تو به دام گناه افتاده‌اند، مبتلا به گناه شده‌اند.
. بحارالانوار، ج 100، ص 76.