خطبه نماز جمعه قم مورخه91/10/29

 

بسمه تعالی

مشروح خطبه‏ های نماز جمعه

حضرت آیت الله حسینی بوشهری

مورخ 91/10/29                                                      خطبه شماره 54

 

 

خطبه اول

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«الحمدلله نحمده وَ نستعینه وَ نستغفره وَ نَستهدیه وَ نؤمنُ به و نَتوکلُ علیه و نعوذ بالله مِن شُرور انفُسنا و مِن سیئاتِ اعمالنا وَ نشهدُ ان لا اله الا الله وَحده لا شریکَ لَه وَ نُصلی و نُسلم علی حبیبه و نجیبه وَ خیرته فی خلقه حافظ سرِهِ وَ مُبلغ رسالاته بَشیر رحمته و نذیر نقمته سیدنا وَ نبینا حَبیب اله العالَمین اَبِی القاسِم مُحمَد وَ علی آلهِ الطیبینَ الطاهِرینَ المعصومینَ المکرمینَ الهداة المَهدیین وَ لَعن الدائم علی ائدائِهِم اَجمَعین مِن اَلان الی قیامِ یُوم الدین. اَلسلامُ عَلَیکَ یا حجةَ الله. السلام علیک یا بقیة الله فی ارض و رحمة الله و برکاته».

عباد الله اوصیکم وَ نفسی بتقوی الله. قالَ مولانا امیر المومنین علی ابن ابی طالبٍ علیه افضَلُ صلوة المُصَلین:« أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ فَإِنَ‏ الصَّبْرَ عَلَى‏ التَّقْوَى‏ أَهْوَنُ مِنَ الصَّبْرِ عَلَى عَذَابِ اللَّهِ.[1]» بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می‎کنم. امیر المومنان علی علیه صلوة و السلام در ضمن جمله کوتاهی به جایگاه و اهمیت تقوی می‎پردازند. می‎فرمایند: «اتقوا الله» مردم تقوی را پیشه کنید. زیرا صبر در مسیر تقوی خیلی آسان‎تر است از عذاب خداوند. آدمهایی که متقی هستند و اهل تقوی هستند، همه حرف نمی‎زنند، همه جا نمی‎روند. همه چیز گوش نمی‎دهند. از همه غذاها استفاده نمی‎کنند. چشمشان به هر جا نمیفتد. طبعاً اینها با خواهش‎های نفسانی انسان سازگاری ندارد. وقتی تقوی در وجود آدمی هست انسان خودش را کنترل می‎کند. از لذتها انسان خودش را محروم می‎کند. وجود نازنین امیرالمومنین می‎فرماید: صبر بر این مشکلات، صبر بر این که انسان از لذت‎هایی چشم بپوشد، در این دنیا اَسهل آسان‎تر است از اینکه انسان رها باشد، چشمش همه جا را ببیند. گوشش همه چیز را بشنود. بر زبانش همه چیز جاری شود. رها باشد  و نتیجه‎اش فردای قیامت مستحق کیفر و عذاب الهی شود.

در خطبه‎ی اول سخن پیرامون بررسی سیره‎ی نورانی پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت بود. در روز هشتم این ماه یعنی ماه ربیع الاول مصادف است با شهادت امام عسکری (ع) تا اینجا که مجال هست و در حوصله‎ی این خطبه است به نکاتی پیرامون سیره‎ی آن حضرت و شخصیت آن حضرت می‎پردازم. اهل بیت علاوه بر سفارش‎هایی که خدای متعال، پیامبر اکرم به آنها داشته که جایگاه آنها در بین جامعه محفوظ بماند، خود اهل بیت، خود امامان ما برخوردار از یک سلسله فضائل، ویژگی‎هاو خصوصیات اخلاقی بودند که در میان جامعه در بین دوست و دشمن دارای آن مکانت و جایگاه بودند.« و الفضل ما شهدت‏ به‏ الأعداء» فضائل در آنها به گونه‎ای بوده که دشمن هم اعتراف می‎کند. جریانی در تاریخ دیدم جریان جالبی است معتمد عباسی از دشمنان کینه توز امام عسکری است. روزی جعفر کذاب به نزد معتمد آمد و گفت که امامت را به من واگذار کن بعد از امامت برادرم امام عسکری امامت را به من بسپار. تعبیری که معتمد عباسی دارند تعبیر جالبی است! خطاب کرد به جعفر کذاب گفت که تو خیال می‎کنی مقام برادرت به عنوان امام و پیشوا به خاطر نزدیکی‎اش به سلطنت ما و مقام و موقعیت ما به او عطا شده است تا ما این امامت را به تو بسپاریم؟ جایگاه امام عسکری به خاطر ارتباطش با خداست. این دشمن است که درباره‎ی امام این چنین سخن می‎گوید. امامت امام عسکری به خاطر ارتباط او با خداست. بعد می‎گوید ما هر چه تلاش می‎کنیم که این امامان را از قدر و منزلت و جایگاهشان در نزد مردم بکاهیم، تنزل بدهیم اما روز به روز بر موقعیت و درجه‎ی اینها در بین مردم افزوده می‎شود. جملات دشمن را ببینید با چه واژگانی از امام تمجید می‎کند. او می‎گوید امام عسکری دارای صیانت نفس است. حرف کیست؟ دوست یا دشمن؟ معتمد عباسی است. امام عسکری دارای صیانت نفس است، امام عسکری دارای حسن رویه است، امام عسکری دارای دانش بالا و عبادت بالاست و بعد می‎گوید اگر تو جعفر کذاب در نزد پیروان و شیعیان امام عسکری دارای چنین جایگاهی باشی نیاز نداری که خودت را به ما نزدیک کنی تا از جایگاه امامت برخوردار باشی و اگر چنین ویژگی‎هایی در تو نیست هزاران بار سراغ ما بیایی ما قدرت و توان آن را نداریم که تو را در نزد شیعیان و پیروان موجه و به عنوان امام جلوه بدهیم. باید تو این لیاقت را داشته باشی. باز دشمن تلاش می‎کند که امام را زندانی کند تا جلوی تعلیمات امام را بگیرد. کسی است به نام صالح بن وُصیف، او را مامور می‎کند امام را زندانی کند. بعد از مدتی سوال کرد چه خبر؟ آیا ما به نتیجه رسیده ایم یا نه؟ می‎گوید کجای کاری، من دو نفر زندان بان دشمن سرسخت اهل بیت را بر او گمارده‎ام و در مدتی کوتاهی این دو زندان بان به درجه بالایی از کمال و معرفت رسیدند. دشمن اهل بیت به کمال رسیدند. گفتند چطور؟ گفت به خاطر اینکه از آنها سوال کردم چه شد؟ شما که اهل نماز نبودید، اهل عبادت نبودید، اهل راز و نیاز نبودید! می‎گه به خاطر ارتباطی که به طور مرتب با امام پیدا می‎کردیم هر موقع چشممان به جمال امام می‎افتاد، هیبت امام بدن ما را به لرزه در می‎آورد و ما ناگزیر بودیم در برابر امام خشوع و خضوع کنیم. این جایگاه معنوی امام است. موقعی که کسی بر دلهای مردم حکومت می‎کند نه بر بدن ها و ظاهر مردم حکومت می‎کند دشمن‎ترین دشمنان در مقابل امام تسلیم می‎شوند و نکته‎ی دیگری که در این زمینه عرض می‎کنم تلاش‎های بی وقفه امام در مقابل گروه‎های انحرافی است. گروه واقفیه که امامت آقا علی بن موسی الرضا را قبول ندارند امام ایستادگی می‎کند. یکی از یاران نامه می‎نویسد ما با این گروه چه کنیم؟ یک گروه انحرافی در این جامعه اسلامی. امام می‎فرماید قطع رابطه کن با اینها، من به خاطر اینها از خدا یاری می‎جویم تو هم از خدا یاری بجوی، به عیادت آنها نرو، در تشیع جنازه آنها شرکت نکن یعنی اگر در یک جامعه اسلامی گروهی پیدا شدند که همخوانی با نظام دینی و اسلامی مردم را ندارند باید جامعه اسلامی آنها را طرد کند. و امام در برخورد با غلات، خیلی جالب هست ما به اهل بیت عشق می‎ورزیم، اما اهل بیت را بندگان خدا می‎دانیم. بنده خدایند اهل بیت و زیارت جامعه با آن همه عظمتی که دارد از لسان وجود مقدس امام هادی آن جایگاه بندگی اهل بیت را مطرح کرده است. کسی است به نام ادریس ابن زیاد کفرطوسی یا کفرطوسایی این از غلات است. می‎گوید آمدم سامرا خدمت امام عسکری برسم، خسته بودم وارد سامرا شدم. در مغازه‎ایی خوابم برد یک دفعه دیدم امام عسکری با عصایش مرا بیدار کرد. او ذهن مرا خوانده بود، عملکرد ناسالم مرا دیده بود. می‎گوید بلافاصله تا با من مواجه شد این آیه کریمه را تلاوت کرد « بَل عبادُ مُکرمون لایَسبِقونَهُ بالقول وَ هُم باَمرِهِ یَعمَلون»[2] ذهن مرا پاک کرد « امامان عبادُ مُکرمون لایَسبِقونَهُ بالقول وَ هُم باَمرِهِ یَعمَلون » اینها بندگان مکرم الهی‎اند، جلو نمی‎افتند از خدا. «وَ هُم باَمرِهِ یَعمَلون» تابع فرمان خدا هستند. می‎گوید من تا این جمله را شنیدم به امام عرض کردم بس است، آن چه در ذهن من نقش بسته بود پاک شد این ویژگی امامان ماست. دو جمله‎ی کوتاهی هم از کلامات نورانی حضرت بگویم و دعاتون بکنم. امام فرمود: خیلی عجیب است! «مَنْ‏ لَمْ‏ يَتَّقِ‏ وُجُوهَ‏ النَّاسِ لَمْ يَتَّقِ اللَّهَ»[3] کسی که از مردم پروا نمی‎کند از خدا هم پروا ندارد. «مَن لَم یَتَقِ وُجوهُ الناس لَم یَتَقِ الله» کسی که بی‎باک است، در مقابل مردم بی باک هست، در زندگی و معاشرت اجتماعی بی باک هست این آدم از خدا هم نمی‎ترسد. این کلام امام است. جمله‎ی نورانی دوم خیلی زیباست. رسیدن به خدا، وصال الی الله یک سفر است. بعد حضرت می‎فرماید این سفر مرکب نیاز دارد و مرکب سفر وصال الی الله شب زنده داری است خیلی این جمله زیباست. «إِنَ‏ الْوُصُولَ‏ إِلَى‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ- لَا يُدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّيْلِ»‏[4] این سفر دست یافتنی نیست مگر با شب زنده‏داری. اما شهادت آن حضرت هشتم ربیع افتاد. من نمی‎خواهم طولانی کنم سخن را، ولی این جمله را عرض کنم که دشمن معتمد عباسی با جاسوسانی که دارد به بیت امام و منزل امام رفت و آمد می‎کنند امام را به زهر مسموم می‎کنند. یکی از دوستان امام هست به نام اسماعیل بن علی می‎گوید: بالین سر حضرت رفتم، حضرت به خادمش فرمود جوشانده‎ای تهیه کن بخورم. می‎گوید این جوشانده را آوردم خدمت امام آن چنان زهر به بدن امام رسیده بود که دست امام می‎لرزید و نتوانست از این دارو بخورد. با من هستید. به غلام فرمود به فرزندم بگو بیاید، به فرزندم بگو بیاید. می‎گوید یک مرتبه دیدیم وجود مقدس حضرت مهدی بقیة الله که مادرش در سن کودکی فرزند که صورتش مثل قرص ماه می‎درخشید مادرش دست او را گرفته بود آمد کنار بالین پدر. می‎گوید پدر رو کرد به حضرت: ای سرور اهل بیتم کمی آب به لبم برسان. می‎گوید دیدیم این کودک این ظرف را برداشته نزدیک لبهای امام آورد، من می‎خواهم یک جمله را خدمت شما بگم: آقا امام عسکری آنجا یک جا بود که پسر به پدر آب داد اما «لا یوم و لا یومک یا ابا عبدالله » روز عاشورا پسر از پدر آب طلبید ولی پدر نتوانست به فرزندش علی اکبر آب برساند و علی با لب تشنه روانه میدان شد.

دعای پایانی خطبه اول

«ان الله یامُرُ بالعَدلِ وَ الاِحسان وَ ایتاءِ بالقُربی وَ ینهی عَنِ الفَحشاء وَ المُنکَر وَ البغی یَعظکُم لعلَکُم تَذَکَرون».

پروردگارا در فرج مولایمان تعجیل بفرما. پروردگارا ما را با مکتب اهل بیت آشنا بگردان. روح بلند رهبر فقیدمان متعالی است اعلی بگردان و رهبر عزیز انقلاب‎مان و مراجع تقلید عزت عنایت بفرما. توطئه‎های دشمنان به خودشان برگردان. پروردگارا باران رحمتت را از ما دریغ مدار. به زائران و مجاوران حسن عاقبت مرحمت بفرما. پروردگارا به عالمان دین‎مان توفیق مرحمت بفرما.

«انّ احسن الحدیث و ابلغ موعظه کتابُ الله العزیز».

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

 بسم الله الرحمن الرحیم 

 قُل اعوذُ برب الناس *ملِک الناس * اِله الناس * من شرالوسواس الخناس* الذی یوسوسَ فی الصدور الناس* مِنَ الجنة و َالناس

 صدق الله العلی العظیم.

خطبه دوم

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«الحمد لله رب العالمین، بارئ الخلائق اجمعین، ثم الصّلوة والسلام  علی سیدنا و نبینا حبیب إله العالمین ابالقاسم مُحمد و علی آله الطیبین الطاهرین، اللهم صل و سلم علی سیدنا امیر المؤمنین علی بن ابی طالبٍ علیه افضَلُ صلوة المسلین و علی فاطمة الزهرا سیدة نساء العالمین وَ علی الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنه وَ علی، علی بن الحسین زینُ العابدین وَ علی محمد بن علی الباقر و علی جعفر بن محمد ابن الصادق و علی موسی بن جعفر الکاظم و علی علی بن موسی الرضا المرتضی و علی محمد بن علیٍ الجواد و علی علی بن محمد الهادی و علی الحسن بن علی العسکری و علی حجت القائم المَهدی، حججک علی عبادک، و امناءک فی بلادک بهم نتولی و من اعدائهم، نتبرّاَ الی یوم القیامه» السلام علیک یا فاطمه یا بنت موسی بن جعفر اشفعی لنا فی الجنه فان لک عند الله شانا من الشان .

عباد الله اوصیکم وَ نفسی بتقوی الله

عن مولانا و مقتدانا الامام الصادق(ع): كَانَ عِيسَى بْنُ مَرْيَمَ ع يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ ... فَتُوبُوا إِلَى بَارِئِكُمْ‏ وَ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَ اخْشَوْا يَوْماً لا يَجْزِي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَيْئاً أَيْنَ آبَاؤُكُمْ أَيْنَ‏ أُمَّهَاتُكُمْ‏ أَيْنَ‏ إِخْوَتُكُمْ أَيْنَ أَخَوَاتُكُمْ‏أَيْنَ أَوْلَادُكُمْ... ابْنَ آدَمَ الضَّعِيفَ أَيْنَ تَهْرُبُ مِمَّنْ يَطْلُبُكَ فِي سَوَادِ لَيْلِكَ وَ بَيَاضِ نَهَارِك‏»[5]. بندگان خدا، خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می‎کنم. وجود مقدس امام صادق کلامی از وجود مقدس عیسی بن مریم نقل می‎‌کند که به اصحابش فرمود «توبوا الی بارِئُکُم » به خدایتان برگردید، توبه کنید. «وَ اتَقوا رَبَکُم » از خدا حساب ببرید، بترسید.« وَاخشوا یوماً » از روزی بترسید که پدر، پسر کاری ازآنها ساخته نیست. «اَینَ ابائُکُم» پدران شما کجایند؟ «اینَ اُمُهاتُکُم» مادران شما کجایند؟ «اَینَ اَخوانُکُم» برادران شما کجایند؟ «اَینَ اَخَواتُکُم» خواهران شما کجایند؟ «اَینَ اولادُکُم» فرزندانتان کجا هستند؟ «ابنَ آدم اَینَ تَحرُبٌ» از کجا به کجا می‎گریزی؟ به کجا فرار می‎کنی از کسی که در تاریکی شب و روشنایی روز تو را دنبال می‎کند، پا به فرار می‎گذاری! کجا می‎خواهی بروی؟ « یَطلُبُکَ فی سوادِ لَیلِکَ وَ بَیاض نهارِک».

در خطبه‎‏ی دوم به بیان مناسبت‎ها و نکاتی اشاره می‎کنم. در هشتم این ماه همان‎گونه که عرض کردم سالروز شهادت امام عسکری است و آغاز ولایت حضرت بقیة الله الاعظم روحی فداه . ای خدا ما زنده باشیم و چهره‎ی زیبا و نورانی او را ببینیم. آن آقایی که وعده داده شده « يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً ».[6]

دهم ماه ربیع الاول مصادف است با وفات حضرت عبدالمطلب جد بزرگوار پیامبر و سالروز ازدواج پیامبر با خدیجه‎ی کبری.

دوازدهم ربیع الول آغاز هفته وحدت است و بنا به نقلی ولادت با سعادت نبی اکرم و بالاخره در آستانه میلاد رسول الله و وجود مقدس امام صادق هستیم. خدا از ما بپذیرد بتوانیم امت خوبی برای پیغمبرمان باشیم. در این هفته وحدت آن همه تاکید امام و مسئولان دلسوز برای این است که امت اسلامی به یکپارچگی در مقابل دشمنان برسند. دیگر هر روز شاهد این نباشیم که در پاکستان در یک روز در شهر کویته 120 شیعه دوستدار امیر المومنین به شهادت برسند. دیگر شاهد این نباشیم که در عراق هر روز کشتار راه بیفتد، شاهد این نباشیم که در سوریه کشتار راه بیفتد. اگر دشمنان دست از توطئه بردارند و به خاطر گرفتن منافعشان از کشورهای اسلامی بین ما تفرقه ایجاد نکنند ما بهتر از این می‎توانیم زندگی کنیم.

در آستانه دهه فجر انقلاب هستیم، در آستانه دهه فجرقرار داریم. کی باور می‎کردیم انقلاب پیروز شود. کی باور می‎کردیم امام پیروزمندانه در 12 بهمن به خاک کشور برگردد. کی باور می‎کردیم شاه فرار کند و دیو چو بیرون رود فرشته درآید. کی باور می‎کردیم 22 بهمنی پیش بیاید. این انقلاب به برکت خون شهیدانمان پیروز شود. قدر این نعمت را بدانیم. رهبر عزیز انقلابمان جمله‎ای فرمودند که این جمله برای همیشه ما خوب است. فرمود: اگز ملت عزیز ایران و جوانان پایداری از خودشان نشان بدهند یعنی اکنون که دهه چهارم انقلاب را می‎گذرانیم. بدون شک همه‎ی آمال و آرزوها شعارهای آنها تحقق پیدا می‏کند و مسیر تاریخ عوض می‏شود و زمینه‏‎های ظهور حضرت بقیة الله فراهم خواهد شد. ما امروز نیاز به بصیرت داریم امروز کسانی که صدای من را به عنوان برادر کوچکتان می‎شنوید. امروز هر جمله‎ای و هر سخنی بر زبان جاری کنیم که دشمن از آن سوء استفاده کند و نامه‎های تحسین آمیز و پیام‎های تحسین آمیز برای ما بفرستد پرهیز کنیم. چه سخنی مطرح می‎کنیم، چه جمله‎ای بر زبان جاری می‎کنیم دشمن شادکُن نباشیم. تردید در عملکرد مردم مان ایجاد نکنیم که هم خودمان لطمه می‎خوریم و هم به انقلاب لطمه می‎زنیم. مواظب باشیم چگونه قضاوت می‎کنیم.؟ چگونه حرف می‎زنیم؟ دورانی از مبارزات را پشت سر گذاشته‎ایم، با چهره‎ی آبرومند زندگی کرده‎ایم چرا جملاتی بر زبان جاری کنیم که دوست نگران شود و دشمن خوشحال!

حضور ریاست جمهوری در مجلس اسلامی، حضور خوبی بود. ما انتظارمان همین است، این چنین اتفاق بیفتد. ریاست جمهور صحبت‎هایشان را داشته باشند، نمایندگان صحبت بکنند، دو الی سه توصیه می‎کنیم و آن توصیه ها این است که بحث‎ها بر مسائل کلی کشور متمرکز شود، از هر نوع حاشیه‎سازی و حاشیه‎پردازی که ملت ما رنج بکشند پرهیز بکنند. ما امروز نیاز به عزم ملی داریم، شرایطی که دشمن هر روز بر تحریم‎هایش اضافه می‎کند، مشکلات زندگی مردم پیش چشم ماست. گرانی، تورم، مشکلات دیگر تهدید کننده زندگی مردم است. همت ریاست جمهور و دولت، همت مجلسیان این باشد که گره‏ای از کار این مردم ما بگشایند. از هر نوع حاشیه‎سازی جداً باید پرهیز بشود، امروز مجال تاختن به یکدیگر نیست. دشمن نظاره می‎کند و به ما می‎خندد که ملتی این چنین چرا؟! انقلاب‎مان با آن عظمت، نقاط قوت انقلاب‎مان با آن عظمت. امروز ارواح پاک شهیدان ما ناظر رفتار و اعمال ما هستند. ما امروز بزرگترین دغدغه‎مان باید حل مشکلات اقتصادی مردم باشد. امروز افرادی که درآمد ندارند، درآمد کم دارند با مشکلات مواجه می‎شوند که بر کسی پنهان و پوشیده نیست، امروز تمام انرژی‏ها و پتانسیل‎ها و ظرفیت ها باید صرف این بشود که ما بتوانیم مردم مان را در صحنه نگه داریم. این مردم از انقلاب شان جدا نمی‎شوند. 22 بهمن را خواهی دید، در پیش است و حضور مردم چشم دنیا را خیره خواهد کرد. البته ما تاوان مقابله با دشمن را داریم می‎پردازیم ولی دشمن بداند این مردمی که شهید داده‌اند، این مردمی که انقلاب را تا به اینجا رسانده‎اند در مقابل توطئه های شما سر تسلیم فرود نخواهند آورد. من راجع به انتخابات مطلبی داشتم و دارم ولی می‎خواهم ملاحظه کنم ان شاء الله در یک فرصت دیگری به صورت مشروح و مفصل راجع به انتخابات صحبت می‎کنم. باید دقت کنیم در صحبت‎هایمان، در موضع گیری‎هایمان ان‎شاء الله شورای نگهبان ما، دولت و برگزارکنندگان انتخابات باید زمینه‎ای فراهم کنند که ما شاهد حضور گسترده‎ی مردم مان در انتخابات باشیم. این حضور گسترده پاسخ داندان شکن برای تمام توطئه‎گران خواهد بود، آن روز دنیا خواهد دید که این ملت هم‎چنان در صحنه خواهد بود.

دعای پایانی خطبه دوم

« رَبَنا اِغفِر لَنا وَ لِوالدینا اللهم الغفر للمونین وَ المومنات وَ المسلمین وَ المسلمات الاحیاءَ منهم وَ الاموات.

پروردگارا در فرج مولایمان تعجیل فرما. پروردگارا به امام راحل‎مان روح و رضوان عنایت فرما. به رهبر عزیزمان سلامت، طول عمر با برکت مرحمت فرما. به مراجع بزرگوارمان سلامت عنایت فرما.  توطئه‎ی دشمنان به خودشان برگردان. به خانواده‎های مکرم شهدایمان صبر و اجر کرامت فرما. باران رحمتت را از ما دریغ مدار.

«ان احسن الحدیث و ابلغ الموعظه کتابُ الله العزیز» .

اعوذ بالله مِنَ الشیطان الرجیم.

 بسم الله الَرحمن الرَّحیم.

 اِنا اَعطیناکَ الکوثر، فَصَل لِربک وَالنحَر، اَن شانئک هُوَ الابتر.

صدق الله العلی العظیم.

 

 



[1].  مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت) - ج‏75 ؛ ص59.

[2] . انبیاء/27

[3] مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت) ج‏68 ؛ ص336

[4] همان، ج‏75 ؛ ص380

[5] مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت) ج‏14، ص: 288

[6] . كلينى، ابو جعفر، محمد بن يعقوب، الكافي (ط - الإسلامية)، ج‌1، ص: 338

Please publish modules in offcanvas position.