آموختن علم باید سبب تقرب به خدا گردد92/08/08

قال رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم):

«مَن تعلَّم للتّکبّر مات جاهلاً و مَن تعلّم للقول دون العمل مات منافقاً و مَن تعلّمه للمناظرة مات فاسقاً و مَن تعلَّمه لکثرة المال مات ذندیقاً و مَن تعلَّمه للعمل مات عارفاً»[1]

رسول اکرم (ص) می‏فرمایند:«کسی که علم بیاموزد برای اینکه تکبر ورزد و فخر فروشی کند،جاهل از دنیا خواهد رفت (یعنی از علمی که آموخته چیزی نصیبش نخواهد شد) و کسی که علم آموخته برای اینکه فقط به دیگران منتقل و برای دیگران نقل کند ولی خودش به علمش عمل نکند،منافق از دنیا خواهد رفت و کسی که علم را بیاموزد برای اینکه با دیگران مجادله و به بحث بیهوده با دیگران بپردازد، فاسق از دنیا خواهد رفت و کسی که علم را بیاموزد برای اینکه مالش را زیاد و عملش را وسیله کسب مال و ثروت قرار دهد، بی دین و کافر از دنیا خواهد رفت و کسی که علم را بیاموزد برای اینکه بر اساس علمش عمل کرده و علمش را هم به دیگران منتقل کند، عارف از دنیا خواهد رفت.»

پس انسان باید سعی کند علمی را که می‏آموزد،همراه با عمل باشد و وسیله تقرب او به خداوند گردد و گرنه چه بسا انسانِ بی‏سوادی که هیچ ادعایی ندارد، بهتر از کسی باشد که بهره‏ای از علم و دانش برده ولی عملش مطابق با علمش نباشد کما اینکه شاعرهم می‏گوید:

عامِ نادانِ پریشان روزگار    بِه ز دانشمندِ ناپرهیزگار[2]

یکی از بحث‎‏هایی است که در جای‏جای زندگی به عمل و رفتار ما جهت می‏دهد؛ مسئله انگیزه است لذا اولیاء الهی و بزرگان به ما سفارش کرده‏اند که قبل از شروع در کارها و حرکات،انگیزه خود را تصحیح کنید تا بدانید به چه جهت و بر چه اساسی این کار را انجام می‏دهید. اگر می‏خواهید طلبه شوید، باید ببینید انگیزه شما چیست؟اگر تبلیغ می‏روید به چه منظور می‏روید؟ مسؤولیتی را می‏پذیرید انگیزه و هدف شما چیست؟ انسان باید بداند قبل از ورود در عرصه عمل آن چیزی که به عمل او جهت می‏دهد، انگیزه او از انجام آن عمل است و هر چه انگیزه‏ها خالص‏تر و پاک‏تر باشد، عمل را زیباتر و مؤثرتر می‏سازد. و بر عکس هر چه ناخالصی‏ها و انگیزه‏های غیر الهی بیشتر باشد، به همان تناسب آثار عملی هم کمتر و از مسیر الهی دورتر خواهد بود.

 

 

Please publish modules in offcanvas position.