بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین، وصلی الله علی سیدنا ونبینا محمد وآله الطاهرین.
سلام بر شما روزهداران و سحرخیزان، امشب شب نیمه ماه مبارک رمضان است، شب میلاد با سعادت سبط اکبر، وجود مقدس امام مجتبی(ع)، این مناسبت خجسته را به همه شما روزهداران و سحرخیزان تبریک و تهینت عرض میکنم، انتظاری که بنده از شما عزیزان روزهدار دارم این است که در هر یک از این مناسبتها که مربوط به میلاد یک امام یا شهادت یک امام هست، هم خودمان و هم فرزندانمان را عادت بدهیم و آشنایی و مطالعه پیرامون زندگی پیشوایان دین، برای جامعه اسلامی مناسب و زیبنده نیست که با زندگی شخصیتهایی که نسبت به دین و باورهای اعتقادی او کمترین سنخیتی ندارند جوانان ما آشنا باشند، اما با زندگی پیشوایان دین آشنایی لازم را نداشته باشند، کلمات گوهربار امام مجتبی(ع)، حالات دعا و راز و نیاز و مناجات امام مجتبی، جلوی مسجد که میآید، این جمله بلند را بر زبان جاری میکند، «الهی ضیفک ببابک»؛ مهمان در خانهات آمده، این جمله بلندی است، «یا محسن قد اعطاک المسی وانت المحسن فتجاوز ان قبیح ما عندی بجمیل ما عندک یا کریم»؛[1] نیکوکار، گناهکار در خانه تو آمده، خوب او امام معصوم است، چرا اینگونه با خدا صحبت میکند، یکی از نکاتی که میشود در اینجا گفت این است که راه سخن گفتن با خدا را وجود مقدس امام مجتبی به ما تعلیم میدهد، اینگونه با خدا حرف بزنید، اینگونه با خدا سخن بگویید، خوب برگردیم به بحث شب گذشتهمان پیرامون دعاهای وارده در ماه مبارک رمضان، عرض کردم این دعای ارزشمند «اللَّهُمَّ زَيِّنِّي فِيهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ وَ اسْتُرْنِي فِيهِ بِلِبَاسِ الصَّبْرِ وَ الْقُنُوعِ وَ الْكَفَافِ وَ احْمِلْنِي فِيهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ وَ آمِنِّي فِيهِ مِنْ كُلِّ مَا أَخَافُ بِعِصْمَتِكَ يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِين»؛[2] عرض کردم چهار نکته کلیدی در این دعا وجود دارد، از خدا میطلبد عفت نفس را، از خدا میطلبد قناعت و زهد را، در روایات ما وارد شده که رسول گرامی اسلام خاتم انبیاء محمد مصطفی(ص) از جبرئیل درباره قناعت سوال کرد، یا جبرئیل قناعت چیست؟ پاسخی که جبرئیل داد این است که قناعت عبارت از این است، هر مقدار از مال دنیا که به دست آورده باشی بسنده کنی به آن، زیاده خواهی نکنی، طمع ورزی نکنی، به اندک قانع باشی و خدا را سپاسگذار باشید، آثاری که قناعت در زندگی انسان دارد آثار بسیار ارزشمندی است، امیرمومنان علی(ع) فرمود: «ثَمَرَةُ الْقَنَاعَةِ الْعِز»[3] ثمره و نتیجه قناعت عزت نفس است، انسانهایی که قانع هستند درِ خانه این و آن نمیروند، با کم میسازند اما زندگیشان همیشه زندگی آبرومندانه است، دنیاپرستی نمیکنند، اینها آفت یک زندگی انسان مسلمان است. ما متاسفانه در جامعه امروزی زندگی میکنیم که تشریفات غوغا میکند، برادران و خواهران ایمانی انشاءالله که وضعیت شما اینچنین نیست، عدهای به سال نمیرسد دکور خانه را عوض میکنند، فرش خانه را عوض میکنند، زندگیشان را به گونهای در آن تغییر و تبدیل ایجاد میکنند که این تناسبی با زندگی یک انسان مسلمان ندارد، زیرا در کنار خیابانی که شما زندگی میکنید، در کنار محله و شهری که شما زندگی میکنید افراد تنگدستی وجود دارند که نان شب ندارند، قناعت کنیم، با قناعت خیلی کار انسانها به سامان میرسد، این بحثی که رهبر عزیز و فرزانه انقلابمان مطرح کردند به عنوان شعار سال، اقتصاد مقاومتی، اقدام وعمل یکی از راههای رسیدن به اقتصاد مقاومتی در زندگی ما عادت کردن به قناعت است، انسانهایی که اهل اسراف و تبذیر هستند، اینها نمیتوانند در حقیقت احیاءگر این شعار اقتصاد مقاومتی باشند، انشاءالله امیدواریم که تمرین کنیم با سبک زندگی اسلامی آشنا بشویم تا انشاءالله خدای متعال به ما عنایت و توجه کند.
والسلام علیکم و رحمة الله وبرکاته.