مدير حوزه هاي علميه کشور حضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» طی سخنانی درباره مسئولیت ما در مقابل خداوند متعال عنوان کردند: ما در مقابل نعمتهای پروردگار و شکر نعمتهایش مسئولیم «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث»[2] ما در مقابل معرفت خدا مسئولیم؛ باید خدا شناس باشیم و به خدا معرفت پیدا کنیم. باید خدا باور و ایمان باور باشیم. باید فرائض و واجبات الهی را انجام دهیم و محرمات الهی را ترک کنیم. تقوا و پرهیزکاری باید شاکله زندگی ما را تشکیل دهد و نافرمانی نکنیم و بالاخره در تعبیری چنین آمده است از وجود مقدس معصوم (ع) که یک بنده در مقابل خدا باید این چنین باشد. (تعبیر خیلی عالی است) تعبیر این است که: «حَقُ اللَّهِ فِي الْعُسْرِ الرِّضَى وَ الصَّبْرُ وَ حَقُّهُ فِي الْيُسْرِ الْحَمْدُ وَ الشُّكْرُ»[3]؛ در سختیها آنچه بر دوش ما است در مقابل پروردگار عالم، رضایت و بردباری و صبر است و در موارد آسان و مواردی که مشکلی ما را تحدید نمیکند، شکر و حمد به درگاه پروردگار عالم است.