استفاده از سرمایه عمر در مسیر بندگی خدا94/09/14

http://bushehri.net/images/busshehri/zaman2%2014.jpgحضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» نماينده مردم شريف استان بوشهر در مجلس خبرگان رهبري طي سخناني با اشاره به روايتي از حضرت علي عليه السلام فرمودند: قال مولانا امیرالمؤمنین علی ابن ابیطالب (ع): « لَا تُفْنِ‏ عُمُرَكَ‏ فِي‏ الْمَلَاهِي‏ فَتَخْرُجَ مِنْ الدُّنْيَا بِلَا أَمَل‏»[1] و «لَاتَعَرَّضْ  لِمَعَاصِياللَّهِوَاعْمَلْ بِطَاعَتِهِ يَكُنْ‏لَ كَ‏ذُخْرا».[2]

عمری که خدای متعال به انسان عنایت کرده است، می‎تواند زمینه‎ساز بسیاری از کارهای ارزشمند و مفید باشد. بسیاری از بزرگان و مخصوصاً ائمه معصومین (ع) در مدت کوتاه عمر خود و در این دنیای فانی، کارهای بزرگی را انجام داده‎اند که خیرات و برکات آن نه تنها شامل خود این بزرگواران شده، بلکه خیرات و برکاتی نیز شامل حال جامعه شده است. این دسته از افراد در قیامت در پیشگاه خداوند متعال سرافراز و سربلند هستند و هیچ دغدغه و نگرانی‎ای ندارند. دنیا برای این‎گونه افراد مانند قفس است و همیشه آرزو دارند تا دربِ این قفس باز شود و از این دنیا پرواز کنند؛ به تعبیر روشن‎تر مرگ در نظر این دسته از افراد مانند پرواز و رهایی از قفس است لذا تمام تلاش خود را کرده که تعلقات دنیایی در چشم آنان کم‎ رنگ‎تر شود تا بتوانند با روحی سبک به سمت دنیایی دیگر پرواز کنند. در مقابلِ این دسته از افراد، دسته دیگری هستند که سرمستِ از قدرت، مال، جوانی، مقام و ریاست پیوسته به دنبال گناه هستند تا جایی که قلب آنان به‎گونه‎ای تیره می‎شود که دیگر جایی برای کار خیر و روشنیِ قلب باقی نمی‎ماند.

متأسفانه معصیت‎ها ثابت و یکنواخت نیستند و در هر دوره و عصری تغییر می‎کنند لذا امام علی (ع) هشدار می‎دهند تا دچار معصیت خدای متعال نشویم و عمر خود را که سرمایه‎ای گرانبهاست در مسیر معصیت و گناه صرف نکنیم.

امام علی (ع) در روایت دوم فرموده است که مطیع فرمان خدا باشید و نسبت به باید‎ها و نباید‎های او پایبند باشید؛ چرا که اطاعت از خداوند بهترین ذخیره انسان است.

هیچ چیزی برای کسی که افتخار سربازی امام زمان (عج) را دارد، بدتر از نیست که در روز قیامت او را در صف مردم نگه دارند و مردم گمان کنند که او برای شفاعتِ آنان [مردم] آمده است در حالی که خودِ او دچار مشکل است.

هیچ افسوسی بدتر از این نیست که در روز قیامت یک روحانی، مأمومین و مریدان خود را ببیند که راه درست را پیدا کرده و مشکلی ندارند اما خود او مشکل دارد؛ یا اینکه ببیند مریدانش به حرف‎های او عمل کرده و سعادتمند شده‎اند ولی در پرونده خودش هیچ عملی وجود نداشته باشد. بنابراین، روز حسرتِ حقیقی، روز قیامت است که خداوند در قرآن فرموده است: «یَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُون * إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَليم»[3]؛ (روزی که مال و فرزندان به حال انسان هیچ سود نبخشد * و تنها آن کس سود برد که با دل پاک و با اخلاص، خالی از شرک و ریب به درگاه خدا آید).

البته نباید این گمان و خیال ایجاد شود که معصیت و گناه تنها در زنا، قمار و شراب خلاصه می‎شود، بلکه شیطان و نفس اماره متناسب با ذوق و سلیقه هر فرد، گناه و معصیتی را برنامه‎ریزی کرده است که در این خصوص در قرآن آمده است: «فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ»[4]؛ (شیطان اعمال [زشت] آنها را برایشان زینت می‎دهد). لذا شیطان به گونه‎ای معصیت را برای انسان‎ها، زیبا جلوه می‎دهد که شخص حتی در انجام کار تردید نمی‎کند و به تعبیر قرآن: «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً»[5]؛ (می‌پندارند که کار نیک انجام می‌دهند!).

به عنوان مثال، شیطان روحانیت را وسوسه می‎کند تا وجوهات شرعی را که باید به دست مرجع تقلید برساند، برای خود بردارد که اگر این‎گونه اتفاقات رخ دهد و خبر آن در جامعه و در بین مردم بپیچد آثار بسیار سوء و نامطلوبی خواهد داشت که تا مدت‎ها از ذهن مردم بیرون نخواهد رفت؛ لذا کوچکترین خطا و اشتباه از ناحیه یک روحانی باعث بدبین شدن مردم به کل جامعه روحانیت و دین می‎شود. در قیامت مسئولیت ما (روحانیت) سنگین‎تر از سایر مردم است زیرا ممکن است مردم نسبت به برخی از احکام و مسائل آگاهی کافی را نداشته باشند در حالی که روحانیت نسبت به بیشتر مسائل آگاهی دارد و وظیفه او تبلیغ دین خداست بنابراین، باید در این دنیا همه تلاش خود را به کار ببریم زیرا در قیامت، حسرت و افسوس فایده‎ای ندارد که خداوند نیز در این‎باره فرموده است: «قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فيما تَرَكْتُ كَلا»[6]؛ ([هنگامی که مرگ هریک از آنان فرا رسد،] می‌گوید: پروردگارا! مرا بازگردانید، شاید در آنچه از خود به جای گذاشته‌ام، کار نیکی انجام دهم).

متأسفانه امروزه برخی از روحانیون تا برایشان مجلس و منبری مهیا نباشد و به طور رسمی از آنان دعوت نشود، حاضر نیستند که مسائل را برای مردم بیان کنند و آنان را راهنمایی کنند.

آقای سید حسن نصرالله در جلسه‎ای با برخی از دوستانشان گفته بود: «جریان داعش و تکفیری‎ها، جریانی نیست که بتوان با جنگ آن را از پا در آورد بلکه این جریانات وابسته به بنیاد‎های فکری می‎باشند». در مناطق اهل سنت، این افراد به مساجد می‎روند و اعلام می‎کنند که افراد به مساجد بیایند تا مسائل را برای آنان بیان کنیم و جمعیت نیز از این کار استقبال می‎کنند. بنده شاهد هستم که در ایام محرم، حتی اهل سنت در مجالس عزاداری شرکت می‎کردند اما در سال‎های اخیر، دشمن برای این ایام نیز برنامه‎ریزی کرده است که عقاید خود را به خورد مردم دهد.


[1]. تصنیف غررالحکم، ص 461.

[2]. همان، ص 753.

[3]. «الشعراء»: 88 و 89.

[4]. «النحل»: 63 .

[5]. «الکهف»: 104.

[6]. «المؤمنون»: 99 و 100.

Please publish modules in offcanvas position.