حضرت آيت الله سيدهاشم حسيني بوشهري«دامت برکاته» در گفتگو با خبرنگار یکی از خبرگزاري ها در قم، در خصوص اهميّت مسئله فراموش شده قناعت در جامعه و اخلاق اسلامي، اظهار داشتند: در روايات ما از قناعت به عنوان گنج تعبير شده است، گنجي که پايان ناپذير است، به اين دليل که انسان قانع همواره راهي را براي خود باقي ميگذارد و هيچ گاه در زندگي نيازمند ديگران نميشود.
استاد برجسته حوزه علميه قم تصريح کردند: انسان قانع به زندگي همراه با قناعت عادت ميکند و اين ويژگي اخلاقي، او را از ديگران بي نياز ميکند.
ایشان با بيان اين که اگر انسان چشمش به دست ديگران باشد اهل قناعت نيست، افزودند: زياده روي در هزينه هاي زندگي و اسراف از تبعات چشم داشتن به داشته هاي ديگر انسان هاست، انساني که قانع نيست براي رسيدن به اموال مردم همواره تملق، چاپلوسي، مدح و ستايش بي جهت انجام ميدهد و خود را در مقابل ديگرا کوچک ميکند.
آيت الله حسيني بوشهري تأکيد کردند: يکي از سرمايههاي بزرگ انساني عزت نفس است، انسانهايي که کريم النفس هستند به خودشان اجازه نميدهند براي رسيدن به زياده خواهيهاي نفساني عزت خويش را بفروشند و خود را در مقابل مردم حقير و کوچک جلوه دهند.
ایشان در ادامه بيان داشتند: آدمي که چشمش به دنبال دست ديگران باشد هميشه خود را محتاج مردم ميداند و حتي گاهي براي جلب توجه بيشتر دست از يک سلسله اعتقادات خود ميشويد تا خود را همراه و هميار کساني که به مال و منالشان علاقه دارد نشان دهد.
استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم خاطرنشان کردند: افرادي که عزت نفس و اعتقادات خود را براي رسيدن به اموال انسانهاي ديگر ميفروشند در مجالسي که بايد حرف بزنند و از حق دفاع کنند سکوت اختيار ميکنند و در مجالسي که بايد سکوت کنند حرف ميزنند، اين چنين افرادي کرامت و عزت نفس خود را براي رسيدن به امور مادي از دست داده اند.
ایشان تصريح کردند: چشم دوختن به مال ديگران، انسان را به ذلت و خواري ميکشاند، يکي از تبعات منفي عدم رعايت قناعت در زندگي خودداري از ابراز عقيده و اعتقادات در برابر ديگران است.