سوره بقره آیه 29 مورخ 93/02/24

 

    درس تفسیر حضرت آیة الله حسینی بوشهری

موضوع کلی: سوره بقره                     تاریخ: 24 اردیبهشت 1393  

موضوع جزئی: تفسیر آیه 29     

مصادف با:14رجب1435                       سال: چهارم                  جلسه: 56

 

 

«الحمدلله رب العالمين و صلي‌الله علي محمد و آله الطاهرين و اللعن علي اعدائهم اجمعين»

تفسیر آیه 29 بقره: «هُوَ الَّذي خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً ثُمَّ اسْتَوى‏ إِلَى السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَليمٌ»[1]. او خدايى است كه همه آنچه را (از نعمتها) در زمين وجود دارد براى شما آفريد؛ سپس به آسمان پرداخت؛ و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود؛ و او به هر چيز آگاه است.

پس از ذكر نعمت حيات و اشاره به مسئله مبدء و معاد، در این آیه شریفه به يكى ديگر از نعمت‏هاى گسترده خداوند اشاره كرده مى‏فرمايد: او خدائى است كه آنچه روى زمين است براى شما آفريده است.

و به اين ترتيب ارزش وجودى انسان‏ها و سرورى آنان را نسبت به همه موجودات زمينى مشخص مي‌كند، و درست از اينجا در مى‏يابيم كه اين انسان را خدا براى امر بسيار پر ارزش و عظيمى آفريده است، همه چيز را براى او آفريده او را براى چه چيز؟ آرى او عاليترين موجود در اين صحنه پهناور است و از تمامى آنها ارزشمندتر. تنها اين آيه نيست كه مقام والاى انسان را يادآور مى‏شود، بلكه در قرآن آيات زیادی وجود دارد که انسان را هدف نهایى آفرينش كل موجودات جهان معرفى مى‏كند که به چند نمونه اشاره می‏کنیم:

1- «اللَّهُ الَّذي رَفَعَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْري لِأَجَلٍ مُسَمًّى يُدَبِّرُ الْأَمْرَ يُفَصِّلُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ بِلِقاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ»[2]. خدا همان كسى است كه آسمان‏ها را، بدون ستون‏هايى كه براى شما ديدنى باشد، برافراشت، سپس بر عرش استيلا يافت (و زمام تدبير جهان را در كف قدرت گرفت)؛ و خورشيد و ماه را مسخّر ساخت، كه هر كدام تا زمان معينى حركت دارند! كارها را او تدبير مى‏كند؛ آيات را (براى شما) تشريح مى‏نمايد؛ شايد به لقاء پروردگارتان يقين پيدا كنيد!

2- «اللَّهُ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ»[3]. خداوند همان كسى است كه آسمان‏ها و زمين را آفريد؛ و از آسمان، آبى نازل كرد؛ و با آن، ميوه‏ها (ى مختلف) را براى روزى شما (از زمين) بيرون آورد؛ و كشتى‏ها را مسخّر شما گردانيد، تا بر صفحه دريا به فرمان او حركت كنند؛ و نهرها را (نيز) مسخّر شما نمود.

3- «وَ سَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دائِبَيْنِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ »[4]. و خورشيد و ماه را- كه با برنامه منظّمى در كارند- به تسخير شما درآورد؛ و شب و روز را (نيز) مسخّر شما ساخت.

4- «اللَّهُ الَّذي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فيهِ بِأَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ »[5]. خداوند همان كسى است كه دريا را مسخّر شما كرد تا كشتي‏ها به فرمانش در آن حركت كنند و بتوانند از فضل او بهره گيريد، و شايد شكر نعمت‏هايش را بجا آوريد.

5- «وَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً مِنْهُ إِنَّ في‏ ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ »[6]. او آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمين است همه را از سوى خودش مسخّر شما ساخته؛ در اين نشانه‏هاى (مهمّى) است براى كسانى كه انديشه مى‏كنند.

خداوند كشتى‏ها را مسخر شما ساخت ... نهرها را مورد تسخير شما قرار داد ... شب و روز را مسخر فرمانتان كرد ... شما را بر درياها و اقيانوس‏ها مسلط ساخت ... خورشيد و ماه را نيز فرمانبردار و در خدمت شما قرار داد ... بار ديگر به دلائل توحيد باز گشته مى‏گويد: سپس خداوند به آسمان پرداخت و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود، و او به هر چيز آگاه است «ثم استوى الى السماء فسواهن سبع سماوات و هو بكل شى‏ء عليم».

«والحمد لله رب العالمین»



[1]. بقره/ 29.

[2]. رعد/2.

[3]. ابراهیم/32.

[4]. ابراهیم/33.

[5]. جاثیه /12.

[6]. جاثیه /13.

Please publish modules in offcanvas position.