همزمان با آغاز سال تحصیلی حوزه های علمیه، مراسم افتتاحیه مدرسه علمیه انوار طاها تحت اشراف حضرت آیت الله حسینی بوشهری «دامت برکاته» عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری و معاون جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برگزار شد.
ایشان فرمودند: قال رسول الله(ص): اشد الناس حسرةً یوم القیامه رجل امکنه طلب العلم فی الدنیا فلم یطلبه و رجل علمه علماً فانتفه به من سمعه دونه؛ قبل از هر سخنی لازم میدانم صمیمانه و متواضعانه خدمت همه عزیزان حاضر، برادران بزرگوار، برادر پر تلاشمان حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقای تلخابی عضو محترم مجلس خبرگان، استاد محترم حوزه و دوستانمان، عزیزانی که بناست در خدمت شما باشند و شما طلاب عزیزی که ما از امروز بناست توفیق خدمتگذاری شما را داشته باشیم و حرمت شما را به فضل الهی به عنوان سربازان امام زمان(عج) نگه بداریم و دستمان در دست شما باشد و آرام آرام پلههای ترقی و تکامل شما را شاهد باشیم، خیر مقدم عرض میکنم. همانطور که برادران بزرگورمان، هم جناب آقای تلخابی و هم جناب آقای ابراهیمی اشاره فرمودند اولین شروع کار ما در این مدرسه انوار طاهاست، این مدرسه فعلا با کمی امکاناتی که ما داریم در همین حد توفیق پیدا کرده عزیزان را پذیرش کند ولی دعاهای شما و آن هم در جوار مرقد کریمه اهل بیت(ع) انشاءالله به ما این وسعت را خواهد داد که ما سال آینده در یک ساختمانی با امکانات و شرایط بیشتر بتوانیم پذیرای تعداد بیشتری از طلاب عزیز باشیم. تجربه ممتد خود بنده در حوزه علمیه که بیش از 40 سال تقریباً تجربه مدیریتی است، از مدیر مدرسه گرفته تا همین مراحل بالاتری که کم و بیش شما هم شاهد بودید، در این سالهای اخیر طلاب عزیز ما بعد از اینکه از مدارس فراقت تحصیل پیدا میکنند و وارد حوزه آزاد میشوند، دچار یک نوع تحیر میشوند، چه بخوانیم و چه نخوانیم، درس چه کسی برویم و درس چه کسی نرویم و مثل پرندهای که از قفس آزاد شده احساس آزادی بیش از حد میکنند، برخلاف زمانی که در مدرسه بودند یک چارچوبهای حاکم بر درس و بحثشان بوده، حضور و غیابشان منظم بوده، درس و بحثهایشان منظم بوده، استادشان ملزم بوده به موقع سر کلاس بیاید، در حوزه آزاد که وارد میشوند تقریباً این شاکلهها به هم میخورد، به جای اینکه دیگران برنامهریزی کنند برای آدم مثل زمانی که در مدرسه است، خود انسان باید برنامهریز خودش باشد و چون آدمها هم تجربه کافی را ندارند برای برنامهریزی و مدیریت نسبت به خودشان، گاهی بخشی از عمر مفیدشان صرف تحیر و سرگردانی و چه کنم و چه کنم میشود و آن استقرار لازم از نظر ذهنی را پیدا نمیکنند. این چند سالی که مدارس اینگونهای تاسیس شده حقیقتاً منظوری که بوده این بوده که اولاً طلاب عزیز ما از عمر و سرمایه خدادادشان خوب استفاده کنند و در نتیجه این حالتی که به تعبیر حضرت آیت الله جوادی آملی ـ حفظه الله تعالی ـ فرمود، نهال فروشی، یعنی ما دچار نهال فروشی نشویم، یعنی طلبه هنوز به جایگاه علمی نرسیده یک مرتبه سیاسی ـ عقیدتی ارتش و سیاسی ـ عقیدتی نیروی انتظامی و از این مقولات، طلبه عزیز ما را که در اوج شادابی و نشاط و استعداد و توانمندی برای ملا شدن هست درگیر کارهای اجرایی و میز و صندلی و امثال ذلک. این گونه مدارس یک چتر حمایتی است برای شکوفا کردن استعدادهای طلاب عزیز، همانطور که فرمودند حمایت معنوی و تا اندازهای هم برحسب توان و مقدورات ما به حسب مادی که در این پیچ و خمهای زندگی خیلی دچار مشکل نشوند، چون حقیقتاً شهریهای که امروز طلاب عزیز ما میگیرند، حقیقتاً قابل ذکر نیست بخصوص عزیزانی که متاهل هستند و شرایط خاصی دارند، آنها واقعاً زندگیشان بسیار زندگی سخت و دشواری است، ما حقیقتاً صریح به شما بگوییم مرامنامه ما در این مدرسه علمیه با همت دوستانمان مرامنامهای است که میخواهیم طلبهای در اینجا رشد کند و تربیت بشود، اولاً ملا و عالم، ثانیاً متخلق، ثالثاً متعهد، طلبهای نباشد که تنها درس و بحث و دیگر هیچ. طلبهای باشد زمانش را بشناسد، شرایطش را بشناسد، مصداق بارز الان ما به زمان «الا تحجب علیه نواقص» باشد، با انقلاب رابطه داشته باشد، فضای انقلاب را بشناسد، شرایط انقلاب را خوب درک کند، ما نمیخواهیم طلبه منزوی تربیت کنیم، ما نمیخواهیم تنها طلبهای که عالم باشد و کاری به نظام و جامعه نداشته باشد ما چنین طلبهای نمیخواهیم. اما میخواهیم طلبهای خدمتگذار به نظام اما عالم، طلبه خدمتگذار به جامعه اما متخلق به اخلاق، طلبهای که از هر جهت ساخته باشیم، ما بعد از 7-8 سال که کم و بیش الان زمانی را نمیتوانم تعیین کنم، بستگی به همت ما و شما دارد بتوانیم روی تک تک شما انگشت بگذاریم و به عنوان طلبه الگو در این حوزه، علماً و عملاً و اخلاقاً و شرایطی که عرض کردم از نظر بصیرت و آگاهی و شناخت بتوانیم معرفی کنیم و بگوییم این طلبه با این ویژگیها و خصوصیات، این ویژگیهای مورد انتظار ماست.