حضرت آیتالله حسینی بوشهری«دامت برکاته»، طی سخنانی در حاشیه درس تفسیر خود با بیان روایاتی فرمودند:روایت اول: قال مولینا الإمام العسکری (ع): «مِنَ الْفَوَاقِرِ الَّتِي تَقْصِمُ الظَّهْرَ جَارٌ إِنْ رَأَى حَسَنَةً أَطْفَأَهَا وَ إِنْ رَأَى سَيِّئَةً أَفْشَاهَا»[1].
امام عسکری (ع) در روایت مذکور، فرموده است که از بلاهایی که کمر را میشکند همسایهای است که اگر کار خوبی از انسان ببیند آن را دفع میکند [و از مطرح کردن آن در مرأی و منظر دیگران خودداری میکند و آن خوبی را میپوشاند] و اگر کار بدی از انسان ببیند آن را افشا میکند [و انسان را رسوا میکند].
یکی از نعمتهای الهی وجود همسایه خوب است. گاهی همسایهای که میتواند نعمت برای انسان باشد، نقمت میشود. امام عسکری (ع) در روایت مذکور، از همسایه بد شکوه کرده و فرموده است که همسایه بد از بلاهای کمرشکن است. همسایه باید مورد اعتماد انسان باشد، یعنی انسان باید بتواند به همسایهاش اعتماد کند و در کنار او احساس امنیت کند و بتواند مشکلات زندگیاش را با همسایهاش در میان بگذارد و همسایه در شرائط سخت به کمک او بشتابد ولی گاهی متأسفانه همسایگان از این ویژگیها برخوردار نیستند و چیزی جز آزار و اذیت از آنها نصیب انسان نمیشود.
روایت دوم: قال مولینا الإمام العسکری (ع): «إِنَّكُمْ فِي آجَالٍ مَنْقُوصَةٍ وَ أَيَّامٍ مَعْدُودَةٍ وَ الْمَوْتُ يَأْتِي بَغْتَةً؛ مَنْ يَزْرَعْ خَيْراً يَحْصُدْ غِبْطَةً وَ مَنْ يَزْرَعْ شَرّاً يَحْصُدْ نَدَامَةً؛ لِكُلِّ زَارِعٍ مَا زَرَعَ؛ لَا يُسْبَقُ بَطِيءٌ بِحَظِّهِ وَ لَا يُدْرِكُ حَرِيصٌ مَا لَمْ يُقَدَّرْ لَهُ؛ مَنْ أُعْطِيَ خَيْراً فَاللَّهُ أَعْطَاهُ وَ مَنْ وُقِيَ شَرّاً فَاللَّهُ وَقَاه»[2].
امام حسن عسکری (ع) در روایت مذکور، فرموده است که شما عمرهائى کاهشپذير و کم و دورانى محدود را مىگذرانيد و مرگ ناگهان فرا مىرسد، هر کس که خير بکارد، خوشى درو ميکند و هر کس که شر بکارد، پشيمانى درو ميکند، هر کسى آنچه را بکارد، دور ميکند؛ نه کُندرو از نصيب خود بماند و نه حريص بيش از نصيب خود خواهد برد، هر کس خيرى يابد خدا به او عطا کرده است و هر کس که از شرى محفوظ ماند خدا او را نگه داشته است.
دیدگاهها
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا