حضرت آیت‌الله حسینی بوشهری«دامت برکاته»، در درس اخلاق و تفسیر خود با بیان دو روایت از رسول گرامی اسلام صلوات الله علیه و امام رضا علیه السلام فرمودند:
روایت اول: قال رسول الله (ص): «یَأتِی عَلَی النّاسِ زَمانٌ یَذوبُ فِیهِ قَلبُ المُؤمنِ کَما یَذوبُ المِلحُ فِی الماءِ، قِیلَ: مِمَّ ذک؟ قال (ص): مما یَریَ مِنَ المُنکَرِ لا یَستَطیعُ تَغیرَهُ»[1].
رسول گرامی اسلام (ص) فرموده است که زمانی بر مردم می رسد که قلب مؤمن ذوب میشود همانگونه که نمک در آب ذوب می شود، عرض شد که از چه چیزی ذوب میشود؟ آن حضرت (ص) فرمود که از منکراتی که می بیند ولی قدرت بر تغییر آنها ندارد.
زمانه، زمانه سختی است چرا که منکرات جامعه را فرا گرفته است و از دست مؤمنین نیز کاری برای تغییر منکرات برنمیآید. گاهی انسان با صحنههایی مواجه میشود که هیچ سنخیتی با جامعه اسلامی ندارند، مثلاً در همین شهر قم که مرکز ثقل حوزههای علمیه و پایگاه مراجع تقلید شیعه است و مرقد مطهر کریمه اهل بیت؛ حضرت معصومه (س) در این شهر واقع شده است، گاهی مسائلی مشاهده میشود که انسان غصهدار میشود و برای تغییر آن مسائل، کاری نیز از دستش برنمیآید و روز به روز نیز بر منکرات و مسائل دور از شأن شهر کریمه اهل بیت (ص) افزوده میشود. مردم ما شهیدان زیادی را تقدیم انقلاب کردند تا فرهنگ اصیل اسلامی در کشور پیاده شود، ولی برعکس، هر چه از انقلاب گذشت بعضی از مردم از آرمانهای انقلاب فاصله گرفتند و این فاصله روز به روز بیشتر شد.
دشمن در عرصه جنگ تحمیلی نتوانست در مقابل اراده آهنین مردم عزیز بایستد و ملت عزیز ما به دشمن اجازه نداد که حتی یک وجب از خاک کشورمان را تصرف کند، ولی متأسفانه دشمن در جنگ فرهنگی و اقتصادی، دین زدائی و ایجاد نارضایتی از مسائل مشیعتی و اقتصادی، روی مردم تأثیر گذاشته است و باعث شده است که اعتقاد مردم تحت تأثیر این مسائل قرار گیرد تا جایی که بعضیها گاهی در مقابل اسلام و دین میایستند و بر خلاف دستورات اسلام عمل میکنند و حتی اگر کسی آنها را نهی از منکر کند با او به ستیزه برمیخیزند و چه بسا آمر به معروف و ناهی از منکر جانش را در این راه از دست بدهد. دشمن سعی میکند که از راه جنگ فرهنگی و اقتصادی بین مردم و روحانیت فاصله ایجاد کند و از این طریق اعتقادات مردم را از آنها بگیرد و لذا روحانیت باید حواسش را جمع کند تا این فاصله ایجادنشود
روایت دوم: عن الإمام الرضا (ع): «يَا ابْنَ آدَمَ لَا يَغُرَّنَّكَ ذَنْبُ النَّاسِ عَنْ ذَنْبِكَ وَ لَا نِعْمَةُ النَّاسِ عَنْ نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ لَا تُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ وَ أَنْتَ تَرْجُوهَا لِنَفْسِكَ».[2]
امام رضا (ع) در روایت مذکور، فرموده است که ای فرزند آدم! گناه دیگران تو را از گناه خودت غافل نکند و نعمت و ثروت دیگران تو را از نعماتی که خداوند متعال به تو عنایت کرده است، غافل نکند و مردم را از رحمت خداوند متعال مأیوس و ناامید نکن، درحالی که خودت به رحمت خداوند امیدوار میباشی
دیدگاه‌ها
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا