حضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» در شبکه استانی بوشهر در برنامه دریای رحمت طي سخناني با اشاره به این سوال که چه چیزی باعث می‌شود که افراد دنبال کسب حرام می‌افتند؟ فرمودند: در اداره خدای ناخواسته مبتلا به رشوه‌گرفتن می‌شوند، کار شخص را که کار حقی است انجام نمی‌دهند، مگر اینکه فلان مبلغ را به فلان حساب واریز کند یا به فلان واسطه بدهد تا کار او را حل کند. اینها چه رفتار زشتی در یک جامعه دینی و یک جامعه اسلامی است؟ چرا کسب حرام؟ گفتیم یکی از مسائلی که باعث می‌شود افراد دنبال کسب حرام بروند ناآگاهی است، اصلاً حرام و حلال الهی را نمی‌داند، شاید نسبت به بعضی‌ها این حرف درست باشد، نسبت به بعضی دیگر درست نیست، بلکه از روی علم و آگاهی سراغ کسب حرام می‌روند، می‌دانند مشکل دارند ولی حرص موجبات حرامخواری را برایشان فراهم میآورد؛ در روایات ما آمده است که حرص و طمعورزی در زندگی باعث می‌شود که افراد سراغ مال حرام بروند به جای مال حلال، مثلاً حرص به انسان می‌گوید با مال حلال تو به جایی نمی‌رسی، دوستان و آشنایان و همشهری‌های تو ماشین و خانه دارند، آپارتمان دارند، فلان باغ دارند، فلان باغ ویلایی دارند تو مانده و درجا می‌زنی، با این درآمدهای اندک حلال به جایی نمی‌رسی، طمع و حرص انسان را وادار می‌کند وارد فاز دیگری بشود و آن فاز، فاز کسب حرام است. در بین شخصیت‌هایی که در جامعه مطرح هم بودند و حتی نزدیکان امامان (ع) ما بودند و بخاطر همین حرص ورزیدن زندگی دنیایی و آخرتی‌شان را تباه کردند؛ علی بن حمزه بطائنی شخصیتی از اصحاب امام کاظم(ع) هست و مورد اعتماد آن حضرت بود، وجوهاتی که مردم از جاهای مختلف خدمت امام (ع) می‌آوردند را این شخص به عنوان امین امام نگهداری می‌کرد و بعد تحویل امام (ع) می‌داد تا صرف جهاتی بشود که مورد نظر امام (ع) هست، به گونه‌ای مورد اهتمام امام بود که وقتی وارد مدینه شد، مریض شد، دوستان او قطع امید کردند گفتند او از دنیا میرود، برویم در بقیع یک قبری برای او پیدا کنیم و او را دفن کنیم، به حضرت (ع) خبر دادند که علی بن حمزه بطائنی مریض شده و ما در بقیع دنبال قبر هستیم که او را بعد از مُردن دفن کنیم، حضرت یک مقداری آب فرستاد و فرمود این آب را به او بدهید بخورد و ان شاء الله خوب می‌شود، آب را به او دادند و بعد از اینکه آب را میل کرد خوب شد؛ این شخصیت اینگونه مورد اهتمام حضرت (ع) قرار دارد. اما بعد از اینکه وجود مقدس امام کاظم (ع) به شهادت می‌رسد، -خوب می‌دانید از نظر جایگاه امامت، امامت منتقل می‌شود به وجود مقدس آقا علی بن موسی الرضا(ع)- این انسانی که امین، دوست و از یاران امام کاظم(ع) بوده به جای اینکه بیاید به علی بن موسی الرضا(ع) بگوید تو امام و پیشوای امت اسلامی هستی و این اموالی که پیش من بوده خدمت شما، اصلاً منکر شد که چنین امامتی اساساً وجود دارد. برای اینکه دست روی این اموال بگذارد و این اموال را متصرف بشود در نتیجه رابطه خودش را با امام و حجت اصلی یعنی وجود مقدس آقا علی بن موسی الرضا(ع) قطع کرد. این لغزیدن در مقابل حرام عامل نابودی اعمال صالح می‌شود و این واقعاً جزء مصیبت‌هایی است که دامنگیر انسان‌هاست، خدا انشاءالله ما را نگه بدارد، آگاهی‌هایمان را بیشتر کند تا بدانیم که وظیفه ما چیست، حرص و ولع در زندگی ما رخت بربندد و در نتیجه توجه به این جهات داشته باشیم.
