حضرت آیتالله حسینی بوشهری«دامت برکاته» در ابتدای درس خارج فقه با اشاره به روایتی از امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند: قال مولینا الامیرالمؤمنین الإمام علی بن ابیطالب (ع): «مِسْكِينٌ ابْنُ آدَمَ؛ مَكْتُومُ الْأَجَلِ، مَكْنُونُ الْعِلَلِ، مَحْفُوظُ الْعَمَلِ، تُؤْلِمُهُ الْبَقَّةُ وَ تَقْتُلُهُ الشَّرْقَةُ وَ تُنْتِنُهُ الْعَرْقَةُ»[1]؛ بیچاره فرزند آدم! أجلش پنهان، بیماریهایش پوشیده، اعمالش همه محفوظ و نوشته شده است، پشّهای او را آزار میدهد، جرعهای آو را میکشد و عرق کردنی او را بد بو میسازد.
مولای متقیان امیرالمؤمین؛ امام علی بن ابیطالب (ع) در روایت مذکور، فرموده است که فرزند آدم ناتوان و ضعیف است و دلیل این ضعف و ناتوانی چند چیز است که عبارتند از:
اول، اینکه پایان عمر انسان بر او پوشیده است و نمیداند که أجلش کی فرا میرسد، مثلاً در همین برهه از زمان که بیماری کرونا شیوع پیدا کرده است، خیلیها جانشان را از دست دادند، در حالی که اصلاً کسی فکر نمیکرد که أجلشان فرا برسد. خداوند متعال فرموده است: «وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَ لاَ يَسْتَقْدِمُونَ»[2]؛ براى هر قوم و جمعيّتى زمان و سرآمد (معيّنى) است و هنگامى كه سرآمد آنها فرا رسد، نه ساعتى از آن تأخير مىكنند و نه بر آن پيشى مىگيرند.
یکی از علتهایی که انسان گرفتار گناه و معصیت میشود این است که زمان مرگ خود را نمیداند لذا فکر میکند که هنوز زمان زیادی برای زندگی کردن دارد و به همین خاطر شاید از خدای خود غافل شود و لذا در صدد جبران گذشته خود برنمیآید و همیشه به خود وعده میدهد که هنوز فرصت زیادی باقی است و بعداً توبه خواهد کرد.
دوم، اینکه بیماریهای انسان بر او پوشیده است. خیلیها هستند که وقتی به پزشک مراجعه میکنند تازه متوجه میشوند که مدتی از بیماری آنها میگذرد، ولی آنها از وجود بیماری خبر نداشتهاند.
ثالثاً، اینکه عمل انسان ثبت میشود و به اندازه ذرهای از قلم نخواهد افتاد. خداوند متعال فرموده است: «...لاَ يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَ لاَ كَبِيرَةً إِلاَّ أَحْصَاهَا...»[3]. انسان در عالم دنیا خیلی از اعمالی را که مرتکب شده است، انکار میکند، ولی این اعمال به طور کامل ثبت و ضبط میشود و در عالم آخرت قابل انکار نخواهد بود و همه اعضای بدن انسان نسبت به اعمالی که مرتکب شدهاند، شهادت خواهند داد «يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ»[4]؛ یعنی همین اعضای بدنی که در دنیا با انسان همراهی و دوستی میکنند، فردای قیامت دشمن انسان شده و بر علیه او شهادت خواهند دارد.
رابعاً، اینکه پشهای انسان را اذیت میکند. در عصر حاضر یک ویروس انسان را گرفتار میکند و از دست انسان کاری ساخته نیست، کما اینکه ویروس کرونا همه دنیا را فلج کرده است و اقتصاد دنیا را رو به نابودی برده است و هنوز بعد از چندین ماه نتوانستهاند واکسن آن را کشف کنند.
خامساً، اینکه یک جرعه آب باعث مرگ انسان میشود. گاهی یک جرعه آب یا یک لقمه غذا در گلوی انسان گیر میکند یا وارد نای انسان میشود و موجب مرگ او میگردد.
سادساً، اینکه عرق بد بو او را اذیت میکند.
دیدگاهها
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا