.

روایت اول: قال رسول الله (ص): «یَأتِی عَلَی النّاسِ زَمانٌ یَذوبُ فِیهِ قَلبُ المُؤمنِ کَما یَذوبُ المِلحُ فِی الماءِ، قِیلَ: مِمَّ ذک؟ قال (ص): مما یَریَ مِنَ المُنکَرِ لا یَستَطیعُ تَغیرَهُ»^[1].

رسول گرامی اسلام (ص) فرموده است که زمانی بر مردم می‏رسد که قلب مؤمن ذوب می‏شود همان‏گونه که نمک در آب ذوب می‏شود، عرض شد که از چه چیزی ذوب می‏شود؟ آن حضرت (ص) فرمود که از منکراتی که می‏بیند ولی قدرت بر تغییر آنها ندارد.

زمانه، زمانه سختی است چرا که منکرات جامعه را فرا گرفته است و از دست مؤمنین نیز کاری برای تغییر منکرات برنمی‏آید. گاهی انسان با صحنه‏هایی مواجه می‏شود که هیچ سنخیتی با جامعه اسلامی ندارند، مثلاً در همین شهر قم که مرکز ثقل حوزه‏های علمیه و پایگاه مراجع تقلید شیعه است و مرقد مطهر کریمه اهل بیت؛ حضرت معصومه (س) در این شهر واقع شده است، گاهی مسائلی مشاهده می‏شود که انسان غصه‏دار می‏شود و برای تغییر آن مسائل، کاری نیز از دستش برنمی‏آید و روز به روز نیز بر منکرات و مسائل دور از شأن شهر کریمه اهل بیت (ص) افزوده می‏شود. مردم ما شهیدان زیادی را تقدیم انقلاب کردند تا فرهنگ اصیل اسلامی در کشور پیاده شود، ولی برعکس، هر چه از انقلاب گذشت بعضی از مردم از آرمان‏های انقلاب فاصله گرفتند و این فاصله روز به روز بیشتر شد.

دشمن در عرصه جنگ تحمیلی نتوانست در مقابل اراده آهنین مردم عزیز بایستد و ملت عزیز ما به دشمن اجازه نداد که حتی یک وجب از خاک کشورمان را تصرف کند، ولی متأسفانه دشمن در جنگ فرهنگی و اقتصادی، دین زدائی و ایجاد نارضایتی از مسائل مشیعتی و اقتصادی، روی مردم تأثیر گذاشته است و باعث شده است که اعتقاد مردم تحت تأثیر این مسائل قرار گیرد تا جایی که بعضی‏ها گاهی در مقابل اسلام و دین می‏ایستند و بر خلاف دستورات اسلام عمل می‏کنند و حتی اگر کسی آنها را نهی از منکر کند با او به ستیزه برمی‏خیزند و چه بسا آمر به معروف و ناهی از منکر جانش را در این راه از دست بدهد. دشمن سعی می‏کند که از راه جنگ فرهنگی و اقتصادی بین مردم و روحانیت فاصله ایجاد کند و از این طریق اعتقادات مردم را از آنها بگیرد و لذا روحانیت باید حواسش را جمع کند تا این فاصله ایجاد نشود.

روایت دوم: عن الإمام الرضا (ع): «يَا ابْنَ آدَمَ لَا يَغُرَّنَّكَ‏ ذَنْبُ‏ النَّاسِ‏ عَنْ‏ ذَنْبِكَ‏ وَ لَا نِعْمَةُ النَّاسِ عَنْ نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ لَا تُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ وَ أَنْتَ تَرْجُوهَا لِنَفْسِكَ».^[2]

امام رضا (ع) در روایت مذکور، فرموده است که ای فرزند آدم! گناه دیگران تو را از گناه خودت غافل نکند و نعمت و ثروت دیگران تو را از نعماتی که خداوند متعال به تو عنایت کرده است، غافل نکند و مردم را از رحمت خداوند متعال مأیوس و ناامید نکن، درحالی که خودت به رحمت خداوند امیدوار می‏باشی