خطبه اول

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله نحمده و نستعینه و نستغفره و نستهدیه و نؤمن به و نتوکل علیه و نعوذ بالله من شرور انفسنا و من سیئات اعمالنا و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه حافظ سره و مبلّغ رسالاته سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین ابی القاسم محمد و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین المکرمین الهداة المهدیّین.

عباد الله اوصیکم وَ نفسی بتقوا الله.

قال مولانا امیرالمومنین علی ابن ابی طالب (ع): «أَتْقَى النَّاسِ مَنْ‏ قَالَ‏ الْحَقَ‏ فِيمَا لَهُ وَ عَلَيْه»[1]

 بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می‎کنم کلام نورانی امیرالمؤمنین (ع) در مورد تقوا این است. متقی ترین، پرهیزگارترین، پارساترین انسانها کسی است که جز حق نگوید خواه این حق گفتن به نفع او باشد یا به ضرر او. اگر دنبال انسان متقی می‎گردین که می گردیم، در رفتاهای فردی و اجتماعی‎مان این را معیار زندگیمان قرار دهیم؛ در همه جا حق بگوییم؛ خواه نتیجه این حق گویی به نفع ما باشد، تامین کننده منافع ما باشد. یا احیانا به ضرر ما تمام شود. این معیار معیار تقوا و پارساییی است.

سیره پیامبر (ص) و اهل بیت (ع)

در خطبه اول پیرامون سیره نورانی پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) سخن می گفتیم؛ امروز از ویژگی خاصی برخوردار است از یک سو فضای جامعه ما معطر است به عطر میلاد با سعادت رسول گرامی اسلام (ص) و امام صادق (ع) که در روزهای گذشته داشتیم و از سوی دیگر در ایام دهه مبارک فجر پیروزی انقلابیم. ما بر این باور بوده ایم و اکنون هم بر این باوریم که اگر از ما سؤال کنند انقلاب شما از کجا الهام گرفت؟ چه باعث شد امام آمد؟ چه باعث شد مردم به صحنه آمدند؟. چه باعث شد طاغوت سرنگون شد و مردم قیام و انقلاب کردند؟. به باور همه ما این است که الهام بخش انقلاب شکوهمند ما بعثت نبی گرامی اسلام (ص) و آموزه های مکتب تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) بود. یعنی اگر ما آن جایگاه را نمی داشتیم اسلام را نمی شناختیم. اگر آن جایگاه را نمی داشتیم پیامبر (ص) را نمی شناختیم و دستورات و آموزه های پیغمبر (ص) را نمی شناختیم. چون آن عقبه روشن را داشتیم، فضای جامعه را امام دید، ارزیابی کرد و عینا به همین جمله ای رسید که وجود  مقدس حسین ابن علی فرمود آن روز. «و مثلی لا یبایع مثل.» منحصر به امروز نیست هر موقع تاریخ تکرار شود «مثلی لا یبایع مثل.» مثل من با چنین عنصری و عنصرهایی دست بیعت  نمی دهد امام هم دست بیعت نداد. و بالاخره انقلاب پیروز شد. سؤال من و سؤال شما این است چه کنیم که این انقلاب ما همچنان در خط بعثت بماند در خط آموزه‎های مکتب بماند. پیامبر (ص) دارای چه ویژگی بود اهل بیت (ع) دارای چه ویژگی بودند که فضای جامعه را آنچنان زیبا اداره کردند. من امروز اجازه می خواهم در رابطه با رسالت قرآن ورسالت پیامران الهی و به خصوص پیامبر خاتم و نبی مکرم محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم) سخن بگویم دراسلام عزیز ما و قرآن ما علاوه بر آموزه های نظری و معرفتی بخش قابل توجهی از آیات قرآن به معرفی الگوها پرداخته است خوب دقت کنید. در یک جا می فرماید: «واذکر فی الکتاب ابراهیم انه کان صدیقاً نبیاً» در جای دیگر می فرماید: « وَ اذْكُرْ فِي‏ الْكِتابِ‏ مُوسى‏ إِنَّهُ كانَ مُخْلَصاً وَ كانَ رَسُولاً نَبِيًّا»[2] در جای دیگر می‎فرماید: «واذکر اسماعیل و یسع و ذالکفل کل من الاخیار»[3] بیان نمونه و الگوهاست یکجا ابراهیم الگو است و یکجا موسی الگو است. یکجا ابراهیم و یسع و ذالکفل الگو هستند. واذکر فی الکتاب ادریس انه کان صدیقا نبیا. چه تعبیرات زیبایی بیان الگوها غیر از آموزه‎‏های نظری آن که می‎تواند راه را برای مردم بیان کند. این الگوهاست و در بین این الگوها که در قرآن ذکر شده راجع به دو الگو به صورت مشخص خدای متعال آنها را مورد توجه خاص قرار داده است. یکی حضرت ابراهیم علی نبینا و آله علیه صلاه و سلام و دیگری رسول گرامی اسلام (ص)؛ درباره ابراهیم (ع) قرآن می فرماید: « قَدْ كانَتْ لَكُمْ‏ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ في‏ إِبْراهيمَ‏ وَ الَّذينَ مَعَه‏»[4]. ابراهیم و همراهان ابراهیم اسوه حسنه بودند برای مردم. واژه اسوه بکار برده. درباره پیامبر اکرم (ص) هم می فرماید: « لَقَدْ كانَ لَكُمْ في‏ رَسُولِ‏ اللَّهِ‏ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثيراً».[5] نکته جالب اینجا است که حضرت ابراهیم را با نام و وصف معرفی می‎کند اما نبی گرامی اسلام (ص) را تحت عنوان رسول الله معرفی می کند. راجع به ابراهیم می فرماید: « قَدْ كانَتْ لَكُمْ‏ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ في‏ إِبْراهيمَ »  اما به پیغمبر (ص) که میرسد: « لَقَدْ كانَ لَكُمْ في‏ رَسُولِ‏ اللَّهِ‏ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ » رسول الله اسوه حسنه است. یعنی کسی که تا پایان راه زندگی بشر می تواند جنبه الگویی داشته باشد. و لذا خداوند متعال به پیامبرش (ص) فرمود: « وَ إِنَّكَ‏ لَعَلى‏ خُلُقٍ‏ عَظيم‏»[6]. پیغمبر چه کرد که مفتخر به این افتخار لعلی خلق عظیم شد پیغمبر اکرم (ص) در نحوه اداره جامعه و در ارتباطش با مردم در مسائل مختلف شرح صدر داشت؛ تحمل پذیری او بالا بود؛ از کوره در نمی رفت؛ در فضاهای سنگین جامعه بردبارانه برخورد می کرد حرکتی از خود نشان نمی داد که مورد سوء استفاده دشمن قرار بگیرد. پیغمبر اینچنین بود. لذا هم حضرت موسی (ع) از خدا می خواهد: « قَالَ رَبّ ِ اشْرَحْ لیِ صَدْرِی، وَ یَسِّرْ لیِ أَمْرِی، وَ احْلُلْ عُقْدَه یً مِّن لِّسَانیِ، یَفْقَهُواْ قَوْلیِ » که خدای متعال به حضرت موسی پاسخ می دهد« قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى »[7] یا موسی یعنی ما به تو پاسخ مثبت دادیم؛ به تو شرح صدر دادیم. ولی تفاوت ره از کجاست تا کجا؟ موسی می‎طلبد و خدا به او می دهد اما درباره پیامبر اکرم (ص) نخواسته خدا به او می‎دهد. « أَ لَمْ نَشْرَحْ‏ لَكَ‏ صَدْرَكَ‏ »[8] آیا ما به تو شرح صدر عنایت نکردیم موسی می گوید رب اشرح لی صدری. ولی خدا به پیامبر می فرماید الم نشرح لک صدرک. بدون اینکه بخواهی ما به تو عطا کرده ایم و در سایه این شرح صدر بود که پیغمبر توانست فضای جامعه آن روز را اداره کند. امروز اگر این انقلاب ما بخواهد همچنان پیرویش را از بعثت اعلام کند نیاز است مسئولان کشور ما، مردم ما، از شرح صدر برخوردار باشند. و لازمه برخورداری از شرح صدر این است که در مقام گفتار و رفتار انصاف را رعایت کنند. انصاف شاخصه انقلاب ماست. معنای انصاف این است که آنچه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران نپسند این حقیقت انصافی است که هم در رفتار پیغمبر (ص) و هم در رفتار امیرالمومنین (ع) است؛ هم در رفتار بقیه ائمه (ع) ما وجود دارد؛ از در انصاف در جامعه حرکت کنیم؛ روحانی منصف باشد. بازاری ما منصف باشد. دانشجوی ما منصف باشد. استاد دانشگاه ما منصف باشد؛ سرباز ما، سپاهی ما، درجه دار ما، اگر از در انصاف وارد شدیم این انقلاب از نگاه منصافه کردن می تواند همان راهی را که پیغمبر (ص) رفت ادامه بدهد. پیامبر (ص) می فرماید که چهار معیار وجود دارد که اگر کسی یکی یا همه این معیارها را داشت به من پیغمبر نزدیک است. خیلی جالب است. فرمود: «الا اخبرکم باشبهکم لی خلقا خبر بدهم به شما به شبیه ترین مردم از نظر اخلاق به خودم. چه کسانی به پیغمبر شبیه‎اند؟ چه کسانی می‎توانند حرکت بعثت را ادامه بدهند. «قالوا بلی یا رسول الله». دلمان می خواهد شبیه ترین انسانها را نسبت به تو بشناسیم. «قال احسنکم خلقا» کسانی که از نظر اخلاق، اخلاق نیکوتر دارند در جامعه. «و اعظمکم حلما» کسانیکه بردبارترند. « أبركم بقرابته » کسانیکه به نزدیکانشان خوبی می کنند و نیکی می کنند و صله رحم به جا می آورند ولی جمله آخر را نگاه کنید «اشدکم انصافا من نفسه انصافا فی الرضا و الغضب»[9] رعایت انصاف در حالت خرسندی و در حالت غضب. یعنی موقعی که هم غضبناک می شوید از جامعه انصاف عبور نکنید و تجاوز نکنید هنر انسان این شد که در خرسندی منصفانه و در حالت غضب هم منصفانه با قضایا برخورد کند. ما این رفتار را لازم داریم برای ادامه راه انقلابمان. انتخابات در پیش داریم کاندیداها، نامزدها، این معیار انصاف را، شرح صدر را، اخلاق کریمه اسلامی را از پیغمبر بیاموزند. از اهل بیت (ع) بیاموزند. تا ما انقلابمان همچنان سربلند بماند ان شاءالله.

دعای پایانی خطبه اول

ان الله یامر بالعدل و انصاف. و الایتاء ذی القربی و ینهی عن الفحشاء و المنکر و البغی. یعظکم لعلکم یتذکرون. پروردگارا در فرج مولایمان تعجیل بفرما. ما را با مکتب اخلاقی پیغمبر و اهل بیت آشنا بگردان. روح بلند رهبر فقیدمان عالی است اعلی بگردان. به رهبر فرزانه انقلابمان و مراجع بزرگوار تقلیدمان عزت وسلامت مرحمت بفرما. توطئه های دشمنان به خودشان برگردان.  به خانواده های شهیدانمان صبر و اجر کرامت فرما به جانبازان و آزادگانمان عزت مرحمت فرما. شهیدانمان را با شهدای کربلا محشور بفرما. مشکلات جامعه مان مشکلات مردمان را خدایا خودت برطرف بفرما. باران رحمتت را از ما دریغ مدار.

إنّ أحسن الحدیث و ابلغ الموعظه کتاب الله العزیز.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿  إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الأبْتَرُ *  ﴾

صدق الله العلی العظیم.

خطبه دوم

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین بارئ الخلائق اجمعین ثم الصلاة و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین، ابی القاسم محمد(ص) و علی آله الطیبین الطاهرین، اللهم صلّ و سلم علی مولانا امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمة الزهراء سیدة نساء العالمین و علی الحسن و الحسین سیدی الشباب اهل الجنة و علی علی بن الحسین زین العابدین و امام العارفین و علی محمد بن علیٍّ الباقر و علی جعفر بن محمد الصادق و علی موسی بن جعفر الکاظم و علی علیٍّ ابن موسی الرضا المرتضی و علی محمد بن علی الجواد و علی علی بن محمد الهادی و علی الحسن بن علی الزکیّ العسکری و علی الحجة القائم المهدی. حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک بهم نتولی و من اعدائهم نتبرئُ الی یوم القیامة.

السلام علیک یا فاطمة یا بنت موسی بن جعفر اشفعی لنا فی الجنة فإنّ لک عند الله شأناً من الشأن

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله

قال الباقر علیه الصلاه والسلام: «اوصیکم عباد الله بتقوا الله و اخوفکم من عقابه فلا تقرنکم الدنیا و لا ترکل الیها فانها دار غرورٍ فتزوّد منها الذی اکرمکم الله به من التقوا و العمل الصالح.» بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می کنم. پنجمین امام و پیشوایمان وجود مقدس امام باقر (ع) جمله بلندی درباره تقوا دارند می فرمایند شما را به تقوا سفارش می‎کنم. از عذاب الهی شما را برحذر میدارم. خبرهایی است. دنیا شما را مغرور نکند دنیا دار فریب است از این دنیا توشه بردارید. و بهترین توشه یکی تقوا و دیگری عمل صالح است تا فرصتها از دست نرفته؛ تا همین نفس داریم؛ زندگی داریم؛ آبرومند زندگی کنیم فضای زشتی و پلشتی را از زندگیمان دور کنیم و فضای معنویت را وارد کانون گرم زندگیمان کنیم.

بیان مناسبت‎ها

در خطبه دوم به دو سه نکته اشاره می‎کنم. در آستانه سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامیان هستیم. سؤال، دستاوردهای انقلاب ما چه بود کجا بودیم؟ کجا هستیم؟ حقیقت امر این است که این انقلاب توانست رژیمی ضد اسلامی و ضد مردمی را سرنگون کند. این دستاورد کمی نبود؛ معلوم نبود اگر بساط شاهنشاهی امروز می ماند از نظر فضای دینی جامعه ما امروز در چه وضعی می بود؟ شاید یکی از نخست وزیران دستگاه طاغوت دستها را بلند کرده بود و گفته بود خدایا ما باران تو را نمی خواهیم تو را هم نمی خواهیم ما وابسته به جایی هستیم که گندم ما تامین می شود زندگی ما تامین می شود؛ نه به باران تو احتیاج داریم، نه به تو. یکی از نخست وزیران دستگاه جبار طاغوت به این شکل با خدا صحبت می کند. کشور وابسته به بیگانگان بود. بیانات امام را از یاد نبرده ایم. استقلال کشور در سایه انقلاب به ارمغان آورد انقلاب ما استقلال را برای کشور به ارمغان آورد ملت ما سالیان متمادی تحقیر شده بود. انقلاب ما برای ما عظمت و عزت  آورد. مردم ما روح خودباوری را از دست داده بودند. در مخیله‎شان خطور نمی کرد که روزی در بعد علمی بدرخشند. روزی در بعد نظامی بدرخشند شما با فاصله هر ماه به ماه شاهد پیشرفت علمی می شوید. آن روز قدرت ساختن یک چیز جزئی نداشتیم امروز روح خودباوری در نسل جوان ما رشد کرده. جوانان بین 25 و 30 سال ما در مراکز علمی کار می کنند. ایده پردازی می‎کنند پژوهش و تحقیقات دارند. دنیا امروز دچار بهت است. آل برایت وزیر اسبق امور خارجه آمریکا جمله ای دارد و آن جمله این است. راجع به ایران امروز بعد از انقلاب می گوید. می گوید: خاورمیانه قلب جهان است و ایران قلب خاورمیانه است.

لذا بعد از پیروزی انقلاب دشمنان ما، ما را رها نکردند. به صراحت امروز عرض بکنم این را با تمام وجودم عرض می کنم. اگر می‎بینید آمریکا ما را تهدید می کند، تحریم می کند، در عرصه جهانی امروز ایران اسلامی در پرتو انقلاب رقیب بی چون و چرای ایالات متحده امریکا است. امروز ما رقیب آنها هستیم. و لذا مردم ما دست دشمنان را خوانده اند به زندگی معمولیشان که نگاه می‎کنند می‎بینند مشکلات پیش آمده؛ گرانی پیش آمده؛ نرخها بالا رفته؛ تورمها ایجاد شده؛ کنار هم که می نشینند مردم شکوه می‎کنند گلایه می‎کنند؛ از مسئولین انتظار حمایت بیشتر دارند ولی با یک کلان‎تری که به قضایا که نگاه می کنند می بینند دشمن هم دنبال همین است که مردم ما خسته شوند؛ مردم ما از گرانی و تورم و تحریم ها خسته بشوند و بعد از سی و چند سال مقاومت و پایداری دست از انقلاب بردارند. و آن روز، روز شادی دشمن است. دشمن بداند ملت ما کاری نمی‎کند مایه خوشحالی و شادی شما شود. این یک واقعیت انکار ناپذیر است. ملت ما با همه سختی ها این شادی و خوشحالی را برای شما و برای اینکه شما خوشحال بشوید به فضل پروردگار این خوشحالی را به گور خواهید برد. آمریکاییها این روزها مسئله مذاکره را مطرح می‎کنند. رهبر عزیز و فرزانه انقلابمان دیروز در دیدار با نیروی هوایی سخن بسیار مستدل و محکمی را مطرح کردند. شاید عده ای هم در کشور ما بگویند اقا یک رابطه ای برقرارکنید مذاکره ای شروع کنید شاید این مشکلات بر طرف شود. بله ما از مذاکره کردن هراسی به دل راه نمی دهیم. دست ما پر است. اما در چه شرایطی مذاکره؟ در شرایطی که دشمن ما را تحریم کرده هر روز تهدید می کند و به تعبیر رهبری تفنگ را بدست گرفته و در حال شلیک است. می گوید یا مذاکره یا شلیک می کنم. آیا الان وقت مذاکره است در این شرایط می شود با دشمن مذاکره کرد. لازمه چنین مذاکره  عقب نشینی ماست از تمام  آرمانهایی که سی و چهار ساله بدست آورده ایم. بله در شرایط برابر ما مذاکره می کنیم. شما در عمل رفتارتان را عوض کنید، با ما حسن نیت نشان بدهید. بخشی از این تحریم‎ها را بردارید، بگویید ما حسن نیتمان را می خواهیم به شما اعلام کنیم. آن موقع چه کسی حاضر نیست با شما مذاکره کند. در عمل نشان بدهید. به دنیا نشان بدهید تحریمشان را برداشته اید، فلان جا برداشته اید. می خواهیم حسن نیتمان را به ملت ایران نشان دهیم. آن موقع کیه؟ اما شما دارید هر روز تهدید می کنید. در همین ایام اخیر دوباره تحریم ها را چند برابر کرده اید؛ می خواهید در فشار، ملت ایران تسلیم بشود. ملت ایران و رهبری و مسئولان جمهوری اسلامی با فشار و تحریم  تسلیم شما نمی شوند. یک نکته می‎خواهم بگویم. نکته پایان است عرض می کنم حادثه روز یکشنبه در رابطه با استیضاح وزیر کار، حادثه بسیار تلخی بود. من ندیدم نشنیدم کسی این حادثه را از خودش دیده باشد یا برای او نقل کرده باشند و ناراحت نشده باشد. مسئولان عزیز دوستداران انقلاب کسانی که مردم به شما علاقه مندند، اگر سفری می کنید در جایی به نشانه جمهوری اسلامی حضور پیدا می کنید مردم برای شما دعا می کنند، چرا در داخل اینچنین؛ چرا ما پشت تریبون ها از وحدت جهان اسلام سخن می گوییم ولی نوبت به اولیاء که رسید آسمان تپید. ما که سزاوارتریم به وحدت ما که سزاوارتریم به همدلی؛ برای اینکه به دیگران نصیحت به وحدت بکنیم خودمان!. ما فرزندان یک خانواده ایم. مردم خیره خیره به رفتار ما نگاه می کنند. به گفتار ما نگاه می کنند. من بارها پشت این تریبون گفته ام مردم ما از گرانی رنج می کشند. از تورم رنج می شکند. از نرخهای گوناگون هر روز و هر هفته رنج می کشند. اما رنج جانکاه مردم این صحنه هاست که میبینید؛ این رنج مردم است. مردم یک وقتهایی میگویند نکند اینها یادشان رفته که ما هم هستیم. کار شما باعث می شود که مردم تصور بکنند که شما  مردم را رها کرده اید. و بعد بگویند پرداخته اید به اینگونه مسائل، و دیگر کاری به تورم و معیشت مردم و زندگی مردم ندارید. کاری کنید؛ رفتاری از خودتان نشان بدهید. من به همه عرض می‎کنم. رفتاری از خودمان نشان بدهیم. خدا شاهد است ما خیرخواهانه عرض می‎کنیم. دوست داریم شما را عزت شما رامی خواهیم. هم در کشور هم در دنیا . بالاخره شما نسلی هستید که امام آغازگر این حرکت بود. بالاخره شما هم با آبروی امام با آبروی رهبری دارید این مسیر را ادامه می دهید. شما را به خدا سوگند می دهیم این دیگر برای آخرین بار باشد. و دل مردم را به درد نیاورید. به مردم به چهره های مردم بنگرید. به اشکهای مردم نگاه کنید. و توجه کنید به رهبر عزیز انقلاب و یک نکته من به شما مردم بگویم. مردم شما از این قضایا ناراحت نشوید. تا ما رهبری را داریم تا سایه بلند حضرت آیت الله خامنه ای داریم جای نگرانی نیست. این ستون خیمه انقلاب رهبری و ولایت فقیه است. و لذا جهان بداند مردم ایران بدانند صحنه های زیادی پیش آمده با یک اشاره رهبری این ملت سر از پا نشناخته اگر فراخوان بوده این ملت برای راهپیمایی آمده اند برای شرکت در انتخابات بوده آمده اند بیست و دوم بهمن، خبرنگاران بیایند از خیابانهای تهران، خیابان های قم، خیابانهای ساسر کشور فیلم برداری کنند ببینند آیا زن و مردی در خانه مانده است که اعلام حضور نکرده باشد. همه ملت اعلام حضور می کنند و به دنیا نیز می گویند رهبری ما پشتوانه انقلاب ماست و ما هم در کنار و در خدمت رهبری هستیم.

دعای پایانی خطبه دوم

ربنا آتنا فی الدنیا الحسنه و فی الاخره الحسنه و قنا العذاب النار.

پروردگارا روز به روز بر عزت ما بیافزا. در فرج مولایمان تعجیل بفرما به رهبر عزیز و فرزانه انقلابمان عزت کرامت بفرما امام راحلمان پروردگارا روحشان عالی است اعلی بگردان. به مراجع بزرگوار تقلیدمان سلامت مرحمت بفرما به بانوان ما عفت کرامت بفرما به عزیزانی که مسئول فرهنگ این کشورند خدایا به آنها توفیق بده که بتوانند پاسدار فرهنگ کشور باشند باران رحمتت را از ما دریغ مدار. ان احسن الحدیث و ابلغ الموعظه کتاب الله العزیز.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم.

بسم الله الرحمن الرحیم.

«قُل هُوَ الله اَحَد *اللهُ الصَمَد *لَم یَلد وَ لَم یولَد *و َلم یکُن لَهُ کُفواً اَحَد * صدق الله العلی العظیم.»

خطبه اول

السلام علیک یا حجة الله، السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه، السلام علی المهدی الذی وعد الله عزّوجلّ أن یملأ به الأرض عدلاً و قسطاً کما ملئت ظلماً و جوراً

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن ارحیم

الحمدلله نحمده و نستعینه و نستغفره و نستهدیه و نؤمن به و نتوکل علیه و نعوذ بالله من شرور انفسنا و من سیئات اعمالنا و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه حافظ سرّه و مبلغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین ابی القاسم محمد (ص)و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین المکرمین و الهداة المهدیین_: و اللعن الدائم علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین.

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله؛

قال امیر المؤمنین (ع): «لَا يُدْرِكُ أَحَدٌ رِفْعَةَ الْآخِرَةِ إِلَّا بِإِخْلَاصِ الْعَمَلِ وَ تَقْصِيرِ الْأَمَلِ وَ لُزُومِ التَّقْوَى‏»[1]

بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می‎کنم. کلام نورانی امی‎رمؤمنان که مخاطب آن عامه مردم است، این است که کسی نمی‎تواند جایگاه آخرت را درک کند و به آن جایگاه متعالی که خدای متعال برای بندگان صالحش قرار داده در آخرت برسد، مگر در پرتو سه چیز.

اولین آنها اخلاص در عمل است. هر چه اعمال ما خالصانه تر باشد، در نزد پروردگار مقبول تر است.

عنصر دوم کوتاه کردن آرزو ها است. آرزوهای بلند که نگاه دنیای به آن هست در لسان اهل بیت (ع) مورد مذمت و سرزنش قرار گرفته است.

عنصر سوم که ما را به جایگاه رفیع آخرت نزدیک می‎کند و می‎رساند پایبندی به تقوا است.

این سه عنصر مسیر انسان را به سمت آخرت هموار می‎کند.

اصول حاکم بر روابط اجتماعی

بحث ما پیرامون اصول حاکم بر روابط اجتماعی بود و سرفصل های مختلفی را تا کنون در رابطه با این بحث مطرح کرده ایم. آخرین بحث و سر فصل ما در رابطه با موضوع پر اهمی‎ت امنیت بود.

در این رابطه نیز در ضمن چند خطبه تاکنون به نکاتی اساسی اشاره کرده ایم.

سؤال مهمی که امروز مطرح می‎شود و باید در طی چند هفته پیرامون پاسخ به این سؤال بحث و گفتگو داشته باشیم. سؤال این است که قلمرو و حوزه امنیت کجاست؟ حوزه امنیت در چه مواردی است؟ آیا موارد آن محدود است یا به تناسب توسعه روابط اجتماعی در جامعه، قلمرو امنیت نیز گسترده است.

تفاوتی که بین انسان امروز و انسان گذشته دور وجود دارد این است که انسان گذشته به صورت قبیله ای زندگی می‎کرد و در واحدهای کوچک اجتماعی زندگی می‎کرد. آن بشر در رابطه با امنیت و تهدید های امنیتی. تنها نگران حمله دشمن و شبیخون دشمن بود؛ لذا همواره دنبال یک ساز و کار مناسب و تهیه ابزار مناسب برای دفع حمله دشمن بود و از نظر نظامی دنبال ایجاد یک امنیت بود تا بتواند قبیله او طایفه او، واحد کوچک اجتماعی که در آن زندگی می‎کند، با امنیت و آسایش زندگی کند. اما امروز با توسعه روابط اجتماعی مفهوم امنیت نیز دارای گستره بیشتری شده است و در نتیجه به موازات آن، نیاز به امنیت بیشتری احساس می‎شود. هر می‎زان که روابط انسانها رو به گسترش برود، به همان تناسب و اندازه، حوزه امنیت نیز گسترش پیدا می‎کند و در نتیجه متناسب با هر بخش از روابط انسانها باید بخشی از امنیت در زندگی انسانها پدید بیاید تا انسانها بتوانند زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند.

بنابراین دیگر دغدغه بشر، تنها امنیت نظامی نیست بلکه دغدغه فردی و اجتماعی و اخلاقی و فرهنگی و اقتصادی و اعتقادی هم می‎باشد. اینها همگی قلمرو و حوزه امنیت را تشکیل می‎دهند که در نتیجه برای همه اینها تا آنجا که ما به آموزه های دینی مراجعه می‎کنیم، راهکارهای مناسبی برای آن طراحی شده است که چگونه امنیت اخلاقی و فرهنگی و اعتقادی و اقتصادی و روحی و روانی را در جامعه پاس بداریم؛ اینها مقولاتی است که باید پیرامون آن سخن گفت.

امنیت فردی

امروز موضوع بحث من درباره امنیت فردی است. از حقوق لازم و طبیعی برای هر فرد انسانی، امنیت فردی است. یعنی ما موظف هستیم همانگونه که باید امنیت فردی خود را پاس بداریم، نسبت به امنیت فردی دیگر آحاد جامعه نیز پر دغدغه و حساس باشیم. امنیت فردی هیچ کس به خطر نیفتد. لذا در چند حوزه در رابطه با امنیت فردی بحث می‎کنیم. یکی امنیت جانی است که از زیر مجموعه های امنیت فردی محسوب می‎شود.

یکی امنیت حیثیتی و آبرویی است که از زیر مجموعه های امنیت فردی است.

دیگری امنیت روحی و روانی و عقیدتی است و جالب این است که دین اسلام همه این موارد را به خوبی تبیین کرده است و آیات و روایات مناسبی از کلمات معصومین (ع) درباره اینها آمده است و راهکار مناسب هم برای آن درنظر گرفته شده است.

دین اسلام به صورت پر دغدغه و با نگرانی، مسئله امنیت جانی در جامعه و ایجاد امنیت کامل برای افراد را دنبال کرده است.

تعبیراتی که در آیات قرآن در این رابطه آمده است تعبیرات جالبی است.

خداوند در قرآن می‎فرماید: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً وَ مَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً وَ لَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ بَعْدَ ذلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ»[2]

آیا تعبیری از این رسا تر می‎توان پیدا کرد؟ خدا می‎فرماید اگر کسی یک نفر را به ناحق بکشد، یا فساد ایجاد کند، این عمل او برابری می‎کند با کشتن انسانیت.

قرآن در جای دیگری کیفر سختی را برای کسی که امنیت فردی یک مؤمنی را به خطر بیندازد در نظر گرفته است.

خداوند می‎فرماید: «وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِداً فِيهَا وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَاباً عَظِيماً»[3]

کشتن یک مؤمنی چنین کیفری در فرهنگی دینی ما دارد. ابتدا اشاره می‎کند که مجازات او دوزخ است و این انسان در آنجا ماندگار خواهد شد، سپس می‎فرماید خداوند او را مورد غضب قرا می‎دهد و از رحمت الهی به دور است و در پایان می‎فرماید که خدای متعال عذاب بزرگی را برای او فراهم می‎کند.

آیات زیادی در رابطه با حفظ جان و خون انسانها داریم و اسلام روی آن تکیه می‎کند چون اگر امنیت فردی در جامعه ایجاد نشود، همه در یک حالت بیم و ترس و اضطراب زندگی کنند، هیچ گاه احساس یک زندگی سالم و امنیت کامل نمی‎کنند و جامعه دچار اختلال جدی خواهد شد. آنچنان حفظ جان و امنیت فردی برای اسلام مهم است که هر نوع انسان کشی و تهدید، حتی زنده به گور کردن دختران و حتی این مسئله که کسی به بهانه مشکل معیشتی فرزند کُشی کند را محکوم می‎کند [که در زمان جاهلیت خیلی این دو جه محسوس بوده است].

قرآن در رابطه با کشتن دختران می‎فرماید:  «وَ إِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ* بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ »[4]

همچنین در رابطه با کشتن فرزندان به بهانه مشکل معیشتی می‎فرماید: «وَ لاَ تَقْتُلُوا أَوْلاَدَكُمْ مِنْ إِمْلاَقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ...»[5]

اسلام برای اینکه امنیت فردی در جامعه ایجاد شود و از آسیب رساندن به امنیت فردی جلوگیری شود، راهکارهایی مثل قصاص و مجازات مالی و کیفر اخروی قرار داده است.یعنی اسلام می‎گوید اگر بکشی، کشته می‎شوی. این یک عامل پیشگیری و بازدارنده است. هیچ کسی نمی‎تواند احساس امنیت کند اگر امنیت دیگران را به خطر بیندازد.

اسلام قصاص را مطرح کرده است تا جان انسانها محفوظ بماند [وَ لَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ][6]

کسی مقاله ننویسد و نگوید که اسلام یک دین خشن است. نه! بلکه اسلام قانون مترقّی قصاص را وضع کرده است تا در سایه این قانون پیشگیری کند و نگذارد هرج و مرج در یک جامعه به وجود آید و امنیت فردی جامعه مورد تهدید قرار گیرد و در عین حال این قانون قصاص جلوگیری از یک مسئله دیگری هم می‎کند و آن مسئله این است که اگر قانون قصاص به صورت ضابطه‎مند در اسلام نبود، ممکن بود اگر در یک جامعه کسی کشته شود، اولیاء دم و اولیاء مقتول بی حساب و کتاب بریزند و ده ها نفر را بکشند، اما قرآن می‎گوید در مقابل فردی که کشته شده است، یک نفر فقط کشته می‎شود؛ [وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَاناً فَلاَ يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُوراً ][7]

بنابراین حوزه و قلمرو امنیت تنها امنیت نظامی نیست، بلکه امنیت فردی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و خلاقی و روحی و روانی و... هم هست و ما امروز به بخشی از این قلمرو امنیت اشاره کردیم.

دعای پایانی خطبه اول

«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي‏الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُون‏»[8]

پروردگارا جامعه ما را جامعه دینی و اسلامی و قرآنی قرار بده. در فرج مولایمان تعجیل فرما. روح بلند رهبر فقیدمان عالی است اعلی بگردان. ؛ به مراجع بزرگوار تقلید طول عمر عنایت بفرما. به رهبر فرزانه انقلاب و سایر مراجع بزرگوار تقلیدمان عزت و سلامت عنایت بفرما. به عالمان دین و خدمتگزاران و فرهنگ بانان دینمان عزت دنیا و آخرت مرحمت بفرما. به خانواده شهدا صبر و اجر کرامت بفرما. به جانبازانمان سلامت، به رزمندگانمان پیروزی، به آزادگانمان عزت عنایت بفرما. پروردگارا جوانانمان را بیشتر با مکتب اهل بیت آشنا بگردان. به بانوانمان عفت، به عالمانمان توفیق عمل، به بازاریان ما انصاف عنایت بفرما.

إنّ أحسن الحدیث و ابلغ الموعظة کتاب العزیز

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الأبْتَرُ»

صدق الله العلیّ العظیم

خطبه دوم

السلام علیک یا بنت رسول الله السلام علیک یا بنت ولی الله السلام علیک یا اخت ولی الله السلام علیک یا فاطمة یا بنت موسی بن جعفر اشفعی لنا فی الجنة فإنّ لک عند الله شأناً من الشأن

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین بارئ الخلائق اجمعین ثم الصلاة و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین، ابی القاسم محمد و علی آله الطیبین الطاهرین، اللهم صلّ و سلم علی مولانا امییرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمة الزهراء سیدة نساء العالمین و علی الحسن و الحسین سیدی الشباب اهل الجنة و علی علی بن الحسین زین العابدین و امام العارفین و علی محمد بن علیٍّ الباقر و علی جعفر بن محمد الصادق و علی موسی بن جعفر الکاظم و علی علیٍّ ابن موسی الرضا المرتضی و علی محمد بن علی الجواد و علی علی بن محمد الهادی و علی الحسن بن علی الزکیّ العسکری و علی الحجة القائم المهدی. حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک بهم نتولی و من اعدائهم نتبرئُ الی یوم القیامة.

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله؛

قال الإمام العسکری (ع): «أوصيكم بتقوى اللّه، و الورع في دينكم، و الاجتهاد للّه، و صدق الحديث، و أداء الأمانة إلى من ائتمنكم من برّ أو فاجر، و طول السجود، و حسن الجوار، فبهذا جاء محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلم»[9]

بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می‎کنم.

وجود مقدس امام عسکری (ع) که در آستانه شهادت آن حضرت قرار داریم ما را به چند نکته کلیدی توصیه می‎کنند. می‎فرمایند شما را به تقوای الهی و ورع در دین و اجتهاد و تلاش در راه خدا و راستگویی و امانت داری توصیه می‎کنم که امانت را به کسی که به شما چیزی سپرده است، چه نیکوکار و چه بدکار برگردانید. شما را به سجده طولانی و مراعات همسایگان و خوشرفتاری با آنان سفارش می‎کنم چون همه اینها آن چیزی است که نبی گرامی اسلام به خاطر آن مبعوث به رسالت شده است.

بیان مناسبت ها

در خطبه دوم به بیان مناسبت ها و نکاتی مهمی اشاره می‎کنم.

مناسبت اول: امروز مصادف است با سالروز شهادت فرزند حوزه و مدرّس مجاهد دانشگاه مرحوم آیت الله دکتر مفتح و دو پاسدارش و روزه وحدت حوزه و دانشگاه و روز ملی مبارزه با خشونت و افراطی گری. اینها هر کدام فرصت های بیشتری می‎طلبد و در یک خطبه آن هم با موضوعات متعدد نمی‎شود حق آن را به خوبی اداء کرد و اجمالاً عرض می‎کنم که در روز بیست هفت آذر سال هزار و سیصدو پنجاه هشت، آیت الله دکتر مفتح به دست گروهک آمریکایی فرقان به شهادت رسید. جرم این عالم چه بود؟ او تلاشی فداکارانه و مجاهدانه در رابطه با وحدت حوزه و دانشگاه داشت و در این راه جانش را تقدیم اسلام و انقلاب کرد. ما یاد و خاطر این عالم بزرگ را گرامی می‎داریم و از حوزویان و دانشگاهیان مسرّانه می‎خواهیم اکنون که این فرصت خدادای به برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی در اختیار شما است، در جهت اعتلای اسلام و پیشبرد اهداف انقلاب دست در دست هم دهیم و برای پیشرفت این انقلاب تلاش کنیم.

مناسبت دوم: هشتم ربیع الاول است که مصادف است با شهادت امام عسکری (ع) و آغاز دوران امامت حضرت بقیة الله الاعظم (عج). آن حضرت در سال دویست و سی و دو هجری در مدینه دیده به جهان گشود و با بیست و هشت سال زندگی علمی و سیاسی و اخلاقی و اجتماعی در سال دویست و شصت چشم از جهان فرو بست. دوران امامت امام عسکری (ع) شش سال است که معاصر با سه خلیفه سفّاک عباسی است. آن حضرت در زمان این خلفا تحت شدیدترین مراقبت ها قرار داشت. خانه ایشان را چه در زمان حیات و چه در زمات ممات، مرتب بازرسی و تفتیش می‎کردند. فلسفه این همه مراقبت ها  دلیلش عمدتاً دو چیز بود. یکی گسترش شیعه در عراق بود که شیعه در آن زمان قدرت عظیمی پیدا کرده بود و اینها احساس می‎کردند که همه شیعیان چشم به جمال امامشان دوخته اند و اینها به خاطر کینه ای که نسبت به شیعیان داشتند (مانند کینه ای که امروز در دنیا میبیند) مراقبت زیادی از امام عسکری (ع) به عمل می‎‎آوردند. دوم اینکه دشمنان بر اساس روایات متواتر، به این جمع بندی رسیده بودند که فرزند این امام سرانجام حکومت جهانی را به دست خواهد گرفت و آنها در تلاش بودند که چنین اتفاقی نیفتد. [يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ] که موفق نشدند و امروز جهان در پرتو وجود حضرت مهدی (عج) زندگی می‎کند.

مناسبت سوم: وفات حضرت عبد المطلب جدّ بزرگوار پیامبر اکرم(ص) است که در دهم ربیع الاول اتفاق افتاده است و همچنین سالروز ازدواج پیامبر اکرم (ص) با حضرت خدیجه کبری (س) که در سن بیست و پنج سالگی و پانزده سال قبل از بعث است است.

مناسبت چهارم: دوازدهم ربیع الاول آغاز هفته وحدت و میلاد با سعادت نبی اکرم (ص) بنا بر قول مرحوم کلینی و مسعودی و مشهور در نزد اهل تسنن است. برادران و خواهران، امروز یکی از نیازهای اساسی ما مسئله وحدت بین امت اسلامی است. دشمنان خوب راهی را پیدا کرده اند برای ضربه زدن به جامعه اسلامی؛ و آن راه ایجاد تفرقه است. دشمنان تسلیحات را به کشورها صادر می‎کنند و امکانات هم از کشورهای اسلامی تهیه می‎کنند و سنی را به جان شیعه و شیعه را به جان سنی می‎اندازنند. امروزه هم می‎بینید که یک روز داعش، و یک طالبان و یک روز القاعده و یک روز جبهه النصره را و یک روز احرار الشام و یک روز جیش الاسلام را با عناوین مختلفی که ساخته و پرداخته خودشان است به وجود می‎آورند برای اینکه در جهان اسلام ایجاد تفرقه کنند و یکدیگر را بکشند و مسئله مهمتر این است که جهانیان را از اسلام بترسانند و اسلام هراسی را گسترش دهند. این نقشه شوم دشمن است اما متأسفانه عده ای عامداً یا جاهلاً در این دام افتاده است.

مناسبت پنجم: یکی از مسائل مهمی که گذشت مسئله pmd بود. بحث ابعاد احتمالی نظامی فعالیت های جمهوری اسلامی بود. موفقیت بزرگی بود که پس از گذشت بیش از یک دهه تهمت زنی و افترا توسطه قدرت های بزرگ و سازمان های تروریستی که ایران از سال 2003 تا سال 2009 در صدد ساختن اتم است، بدست آمد. آژانس و شورای حکّام در این هفته ای که گذشت قطع نامه ای صادر کردند و در حقیقت اعلام کردند که تمام قطع نامه هایی که علیه ایران در این جهت صادر کرده بودند عملاً لغو شد و امی‎دواریم لغو این قطعنامه ها ضمینه مناسبی برای ملت و مسئولین فراهم آورد که از این پس دیگر شاهد تحریم های ظالمانه در حق این ملت بزرگ نباشیم.

مناسبت ششم: یکی از مسائلی که قلب همه ما را سوزاند مسئله کشتار شیعیان مظلوم نیجریه بود. حرکتی حساب شده و در راستای اهداف دشمن. بی تردید باید گفت این حرکت یک حرکت صهیونیستی و مورد حمایت بعضی از کشورهای عربی بود. شنیده ام که بعد از این کشتار بعضی از سران کشورها که ادعای اسلامی‎ت و عربیت هم دارند با رئیس جمهور نیجریه تماس گرفتند و تشکر کردند و تبریک گفتند که شما با تروریسم مبارزه کردید. این چه فرهنگی است؟ این چه بی عدالتی است که در دنیا حاکم است؟ اینها چه کردند؟ تعدادی شیعه در حسینه جمع شده بودند و بعد از ماه صفر پرچم سیاه را پایین آوردند و پرچم سبز را برافراشته بودند و خود را برای ایام جشن میلاد امام پیامبر (ص) و امام صادق (ع) آماده می‎کردند. اینها چه جرمی مرتکب شدند که بی رحمانه بیش از پانصد نفر زن و مرد مظلوم را به شهادت برسانند و بعد با تعدادی کامیون جنازه ها را ببرند و در گورهای دسته جمعی دفن کنند و بر اساس بعضی گزارش ها که صحت آنها را هنوز نمی‎دانیم، تعدادی از این اجزا را بسوزانند. پناه بر خدا؛ جلوی چشم طرفداران حقوق بشر چه اتفاقاتی در این زمانه ما می‎افتد. اگر حادثه ای در غرب یا در اروپا اتفاق می‎افتاد که در پاریس هم مشاهده کردید، گوش فلک را کر می‎کردند اما زمانی که به این حادثه می‎رسن مُهر سکوت بر لب می‎زنند و رسانه هایشان از حرکت باز می‎ایستند. ما از ریاست جمهور و وزارت خارج به خاطر پیگیری تشکر می‎کنیم ولی این را کافی نمی‎دانیم. ما معتقدیم که باید بیش از این پرچم مظلومی‎ت شیعیان و رهبر شیعیان نیجریه جناب شیخ ابراهیم زکزاکی را در تمام دنیا برافراشته نگه بدارند تا دیگر دشمنان ما به خودشان جرأت ندهند که این اینچنین گستاخانه به حریم مکتب تشیع و اهل بیت (ع) بتازند.

مناسبت هفتم: هفته وقت را داشتیم که خوشبختانه از بیانات عزیزمان جناب حاج آقای محمدی بهره بردیم. حقیقتاً ایشان و همکارانشان در سراسر کشور خدمات بایسته ای در جهت احیاء موقوفات انجام دادند و ما معتقدیم هر کس در هر جایگاهی برای احیاء این سنت حسنه لازم است تلاش کند.

مناسبت هشتم: مسئله انتخابات را داریم. دیروز ثبت نام خبرگان رهبری آغاز شد و روز شنبه هم ثبت نام انتخابات مجلس شورای اسلامی آغاز خواهد شد. فرصت زیادی میطلبد که در این رابطه صحبت شود ولی من فقط به چند جمله بسنده می‎کنم. کسانی که احساس تکلیف می‎کنند و در خود شرایط لازم را میبینند، در صحنه انتخابات حضور پیدا کنند. انتخابات در نظام اسلامی ما یک امتیاز است. در خیلی از کشورهای ابر قدرت انتخابات برگزار نمی‎شود و اگر هم برگزار شود فرمایشی است. کسانی که ثبت نام می‎کنند در انتخابات باید ملتزم به فرایند قانونی انتخابات باشند. من عرض می‎کنم که حرمت شورای نگهبان باید حفظ شود و نباید مورد تخریب قرار بگیرد. صیانت از شورای نگهبان، صیانت از آرمان  شهدا و اهداف بلند انقلاب اسلامی است.

در هفته های اخیر شاهد تجاوز ترکیه با خاک عراق بودیم. انسان تعجب می‎کند که اینها با چه منطقی دست به این اقدامات می‎زنند. در سوریه کارشان به شکست انجامی‎د و در ایجاد رابطه با روسیه هم شکست خوردند و الان وارد خاک عراق شدند. در مقابل اعتراض مردم و مسئولان و مرجعیت عراق، عقب نشینی نکردند. ملت ترکیه ملتی شریف است و زمامداران ترکیه نباید بیش از این با آبرو و شرافت ملت شریف ترکیه بازی کنند.

دعای پایانی خطبه دوم

«إِنَ‏ اللَّهَ‏ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ‏ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُون‏»^[10]؛

«رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّار»[11]

پروردگارا در فرج مولایمان تعجیل فرما؛ توطئه دشمنان را به خودشان برگردان؛ به امام راحلمان روح و رضوان عنایت فرما؛ به رهبر فرزانه انقلاب ما این سکان دار کشتی انقلاب عزت بیشتر کرامت فرما؛ به مراجع بزرگوار مان سلامت و طول عمر عنایت فرما؛ به خدمتگذاران مردم خدمت بیشتر عنایت فرما؛ پروردگارا از تو می‏طلبیم نسل جوان ما و این امی‎دهای آینده ما را با مکتب و دین آشناتر بگردان؛ به خانوده مکرم شهیدانمان صبر و اجر کرامت بفرما؛ نیروهای مسلح ما را اعم از نیرو هوایی، نیرو دریایی و نیروی زمینی و نیروهای انتظامی ما را برای دفاع از کیان انقلاب و اسلام عزیز موفق و مؤید و منصور بدار؛ پروردگارا ملتمسانه عرض می‎کنیم باران رحمتت را شامل همه ما بگردان.

إنّ أحسن الحدیث و ابلغ الموعظة کتاب العزیز

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ * وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ»

صدق الله العلیّ العظیم

خطبه اول

السلام علیک یا حجة الله، السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه، السلام علی المهدی الذی وعد الله عزّوجلّ أن یملأ به الأرض عدلاً و قسطاً کما ملئت ظلماً و جوراً

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن ارحیم

الحمدلله نحمده و نستعینه و نستغفره و نستهدیه و نؤمن به و نتوکل علیه و نعوذ بالله من شرور انفسنا و من سیئات اعمالنا و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه حافظ سرّه و مبلغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین ابی القاسم محمد (ص)و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین المکرمین و الهداة المهدیین_: و اللعن الدائم علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین.

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله؛

قال مولانا امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه افضل صلوات المصلین:

«ثلاثة هنّ زينة المؤمن تقوى اللّه‏ و صدق‏ الحديث‏ و أداء الأمانة»^[1]

بندگان خدا، خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می‌کنم، وجود مقدس امیرمؤمنان علی (ع) در جمله ای این چنین می‌فرمایند که سه چیز است که زینت انسان مؤمن بشمار می‌رود، یکی تقوای الهی است، دوم راست گویی در زندگی و سوم اداء امانت است، در حقیقت گویا این سه مسأله شناسنامه یک انسان مؤمن است که مؤمن را می‌توان با آن شناخت، مؤمنِ با تقوی، مؤمن راستگو، مؤمنی که اهل اداء امانت باشد.

در خطبه اول مدتی است که بحث اصول حاکم بر روابط اجتماعی را با سر‎فصل‎های مختلف دنبال می‌کنیم. در خطبه گذشته فصلی را به عنوان فصل امنیت شروع کردیم و در آنجا با استفاده از آموزه های دینی، قرآن و روایات نورانی اهل‎بیت (ع) به جایگاه مهم امنیت اشاره کردیم، امروز در خطبه اول دو سوال مطرح می‌کنیم و به این دو سوال می‌پردازیم.

سوال اول

آیا امنیت هدف است یا وسیله؟

سوال دوم

مقوله امنیت چگونه است؟ چگونه باید به امنیت نگریست؟ تا کجا باید برای حفظ امنیت تلاش کرد؟ آیا حفظ امنیت به هر قیمت؟ یا حفظ امنیت محدوده دارد و باید متناسب با آن محدوده به حفظ امنیت پرداخت؟

پاسخ سوال اول

تا آنجایی که ما به قرآن و روایات مراجعه می‌کنیم و از آموزه های دینی استفاده می‌کنیم مسئله امنیت به عنوان هدف مطرح نیست، بلکه مسئله امنیت به این عنوان مطرح است که زمینه ساز زندگی بهتر آحاد جامعه باشد، امنیت زمینه ساز پیاده کردن تعالیم و آموزه های دینی باشد، امنیت زمینه گسترش ارزشهای الهی باشد، یعنی چون می‌خواهیم جامعه زندگی مناسب داشته باشد، ایجاد امنیت می‌کنیم، چون می‌خواهیم آموزه‎های دینی در جامعه پیاده شود در رابطه با امنیت تلاش می‌کنیم، چون می‌خواهیم ارزشهای الهی گسترش یابد و خدا عبادت شود، در ارتباط با امنیت تلاش می‌کنیم و سعی می‌کنیم امنیت در جامعه برقرار شود.

خداوند در قرآن می‎فرماید: « وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنی‏ لا یُشْرِکُونَ بی‏ شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُون»[2]

به این آیه که نگاه می‌کنیم خداوند متعال به مؤمنان و صالحان و پاکان وعده خلیفة الهی می‌دهد و بستری را فراهم می‌کند که خدا در آن فضا و شرایط مورد پرستش قرار بگیرد، این دو بستر و زمینه یکی استقرار دین الهی است و دیگری ایجاد امنیت در جامعه «ولَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏ لَهُمْ». دینِ مورد پسند و رضایت که همان دین اسلام است استقرار یابد، «وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً»، بعد از اینکه خوف و ترس و بیم از جامعه رخت بربندد و امنیت جایگزین آن بشود این فرصت و این  زمینه بوجود می‌آید: «یَعْبُدُونَنی‏ لا یُشْرِکُونَ بی‏ شَیْئاً»، اینها عبادت کنند من را و به من شرک نورزند، «وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُون»، کسانی که بعد از این شرایط باز هم بر کفر خود اصرار بورزند اینها جزء فاسقان هستند. امنیت در اینجا هدف نیست، امنیت در اینجا وسیله و زمینه است برای «یَعْبُدُونَنی‏ لا یُشْرِکُونَ بی‏ شَیْئاً»،«وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً».

اینجا امنیت بیرونی بود و در جایی دیگر ایجاد امنیت درونی را زمینه ازدیاد ایمان مؤمنان می‌دانند؛ یعنی اگر امنیت در درون و قلب مؤمنان ایجاد شد، خود زمینه ساز ازدیاد ایمان است؛ «هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَّعَ إِيمَانِهِمْ»[3].

پس بنابر این اجمالاً بر اساس آموزه های دینی خود امنیت زمینه ساز زندگی بهتر برای جامعه است. « فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَيْتِ الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ » خدایی که اینها را از گرسنگی و ترس نجات داده باعث می‌شود که اینها خدای متعال را عبادت کنند. «فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَيْتِ»[4] چه خدایی؟« الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ »[5]

پاسخ سوال دوم [اینکه مرز امنیت تا کجا است؟]

به هر قیمت، برای هر گروه، برای هر دسته، برای هر فرد از افراد جامعه، باید امنیت ایجاد کنیم؟ یا در آموزه های دینی ما برای این مسئله حد و مرزی قائل شده است؟

متأسفانه یکی از معضلات جوامع بشری، حتی جوامع اسلامی این است که در رابطه با بعضی از مفاهیم، چه مفاهیم سیاسی، چه مفاهیم اجتماعی چه مفاهیم اخلاقی، برداشت درستی از آن مفاهیم ندارند و به تجزیه و تحلیل نسبت به آن مفاهیم می‌پردازند. مثلاً یکی از مفاهیم آزادی عقیده است، عده ای خیال می‌کنند که مرز ندارد، یکی بحث امنیت است، عده ای خیال می‌کنند امنیت دارای مرز نیست، یعنی به یک سلسله ادله و منابع مراجعه می‌کنند، واز مراجعه به ادله و منابع دیگر غفلت می‌کنند، در عین حال که نگاه ما در اسلام نگاهی است که باید همه‎سونگر باشیم نه یک‎سو‎نگر، همه جهات را باید در نظر گرفت تا بر اساس آن بشود امنیت در جامعه ایجاد کرد، اسلام عزیز ما می‌گوید امنیت خوب است، و خوب است که ایجاد بشود، اما اگر ایجاد امنیت برای عده ای موجب تهدید دیگران می‌شود و موجب می‌شود که امنیت دیگران را مختل کنند و اختلال در امنیت جامعه ایجاد شود، باید جلو رفت و نگذاشت آنها در امنیت به سر ببرند؛ چون می‎دانید که ترحم بر پلنگ تیز دندان چه تبعاتی به دنبال خواهد داشت؛ نتیجه‎اش بنا‎بر گفته قرآن این می‎شود: «وَ لَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»[6]، کسانی که جانی هستند در جامعه و دیگران را می‌کشند و تهدید می‌کنند، نمی‌شود گفت که چون اسلام گفته است افراد باید امنیت داشته باشند پس امنیت اینها را هم حفظ کنیم؛ اینگونه نیست؛ معنا ندارد که برای جانی و جنایتکار امنیت تأمین بشود، چون اگر برای او تأمین امنیت کردیم آحاد جامعه به خطر می‎افتد. این واقعیتی است که در اسلام عزیز ما به این نکته اشاره شده و نکته درستی است که اعتبار و حیثیت اشخاص باید محفوظ باشد، اما اگر ظالمی و ستمگری در جامعه قدّاره کشی کرد، آیا باید اعتبار و حیثیت او هم حفظ شود؟ خداوند در قرآن با می‎فرماید: «لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ»[7]، قرآن جلوی صدای بلند را گرفته که انسان به بدگویی و افشاگری بپردازد، اما یک استثناء دارد، و آن استثناء این است که کسانی که مورد ظلم واقع شده اند هیچ ایرادی ندارد که با صدای بلند فریاد بکشند و علیه ظالمان بدگویی و افشاگری کنند، پس مرز اعتبار و حیثیت افراد مرز مشخصی است، اینگونه نیست که اسلام بدون حساب و کتاب بگوید در همه جا حیثیت ها و اعتبارها حفظ بشود و در همه جا امنیت حاکم بشود، مثلاً در رابطه با مشرکان [سوره توبه آیه ششم]، آیه ای داریم که اگر مشرکان پناه خواستند به آنها پناه بدهید، تا کلام الهی را بشنوند و بعد آنها را به مأمنشان برگردانید، بحث امنیت است حتی برای مشرکان، اما آنجایی که مشرکان در مقام ستیزه جویی و پیکار با مسلمانان در آمده‎اند، ادبیات قرآن عوض می‌شود، ادبیات برای دسته اول مشرکان این است «وإنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ»[8]، امنیت به آنها بدهید و به جایی که بودند برگردانید، چون پناه خواستند به آنها پناه بدهید، چتر امنیت اسلام گسترده است و شامل اینها هم می‌شود، اما اگر مشرک و کافری در مقام ستیزه جویی با امت اسلامی بر آمد، در آنجا ادبیات قرآن می‌گوید: «وَ قَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ»[9].

پس بنابراین پاسخ سوال روشن شد و مشخص شد که امنیت مرز دارد تا جایی که تهدید کننده امنیت دیگر آحاد جامعه نباشد.

دعای پایانی خطبه اول

«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي‏الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُون‏»^[10]

پروردگارا در فرج مولایمان تعجیل فرما.

پروردگارا به امام راحلمان و مراجع گذشته مان روح و ریحان عنایت فرما.

پروردگارا به رهبر معظم انقلابمان، این سکّان دار بزرگ کشتی انقلاب و همه مراجع بزرگ تقلیدمان عزت و سلامت و طول عمر با برکت مرحمت بفرما.

به خانواده های مکرم شهیدانمان صبر و اجر کرامت فرما.

به رزمندگانمان پیروزی عنایت فرما.

به بسیجیان قهرمانمان عزت بیشتر عنایت فرما.

پروردگارا به جانبازان سلامت، به آزادگان عزت، به بانوان عفت، به جوانان غیرت، به عالمان توفیق عمل مرحمت فرما.

پروردگارا به زائران و مجاوران حسن عاقبت مرحمت فرما.

پروردگارا باران رحمتت را شامل حال همه ما بگردان.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ * وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ»

صدق الله العلیّ العظیم

خطبه دوم

السلام علیک یا بنت رسول الله السلام علیک یا بنت ولی الله السلام علیک یا اخت ولی الله السلام علیک یا فاطمة یا بنت موسی بن جعفر اشفعی لنا فی الجنة فإنّ لک عند الله شأناً من الشأن

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین بارئ الخلائق اجمعین ثم الصلاة و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین، ابی القاسم محمد6 و علی آله الطیبین الطاهرین، اللهم صلّ و سلم علی مولانا امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمة الزهراء سیدة نساء العالمین و علی الحسن و الحسین سیدی الشباب اهل الجنة و علی علی بن الحسین زین العابدین و امام العارفین و علی محمد بن علیٍّ الباقر و علی جعفر بن محمد الصادق و علی موسی بن جعفر الکاظم و علی علیٍّ ابن موسی الرضا المرتضی و علی محمد بن علی الجواد و علی علی بن محمد الهادی و علی الحسن بن علی الزکیّ العسکری و علی الحجة القائم المهدی. حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک بهم نتولی و من اعدائهم نتبرئُ الی یوم القیامة.

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله؛

قال مولانا امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه افضل صلوات المصلین

«لا تُقدِم وَ لا تُهجِم إلّا عَلی تَقوا الله و طاعَته»

بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می‌کنم، امیرمؤمنان در این کلام نورانی ما را عملاً مورد خطاب قرار می‌دهند، می‌فرمایند:« لا تقدم »، اقدامی مکن و کاری انجام مده، « لا تهجم »، از کاری هم صرف نظر نکن و باز نایست مگر اینکه تابلوی راهنمای تو تقوا باشد، یعنی بر محور تقوا و اطاعت خداوند اقدام به کاری بکن و بر اساس محور تقوا و اطاعت خداوند دست از کاری بردار، و به تعبیر امروزی بایدها و نبایدهای شما باید بر اساس تقوا و اطاعت خدا باشد.

بیان مناسبت‎ها

در خطبه دوم به بیان مناسبتها و نکاتی اشاره می‌کنم.

اولین مناسبت، پنجم آذرماه سالروز تشکیل بسیج مستضعفان به فرمان حضرت امام (ره) بود، ما اگر بخواهیم در مورد بسیج سخن بگوییم، حقیقت امر این است که باید بگوییم بسیج مانند خود انقلاب است، تمام ویژگیهایی که ما در انقلابمان سراغ داریم، در بسیج هم هست. انقلاب ما سازش ناپذیر است، بسیج هم سازش ناپذیر است، انقلاب ما در مقابل ستمگران همواره ایستاده است، بسیج ما نیز خم به ابرو نمی‎آورد و ایستاده است، انقلاب ما در مسیری که دارد برای رسیدن به آرمانها و اهداف آگاهانه و با بصیرت حرکت می‌کند، بسیجیان ما نیز این چنین هستند و آگاهانه و با بصیرت حرکت می‌کنند، اینها ویژگیهایی هست که در رابطه با بسیج است، بسیج به عنوان یک نیروی خاص با یونیفرم نظامی نیست، همه آحاد جامعه می‌توانند بسیجی باشند، چون عرصه های مختلفی داریم؛ بسیج در عرصه های سیاسی می‌تواند حضور داشته باشد، که حضور دارد، عرصه های اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی؛ بسیجی های ما در طول دوران انقلابمان همواره حضور جدی و آگاهانه داشته‎اند، این ویژگی بسیج و بسیجیان ما است، در طول دوران دفاع مقدس، بسیج با قامت استوارش حضور پیدا کرد و پیروزی را در کنار سایر نیروهای مسلح رقم زد، در حال حاضر با توجه به سخنان اخیر رهبر فرزانه انقلابمان که مقوله نفوذ را مطرح کرده اند، که فرمودند: عده ای می‌خواهند باورهای مردم، نخبگان و مسئولان را تغییر دهند، این بسیج و بسیجیان هستند که می‌توانند جلوی نفوذ دشمن را بگیرند، این یک واقعیت انکار ناپذیر است، من معتقدم بسیج باید سه اقدام کند و از سه چیز مراقبت کند، اولین اقدامِ بسیج، بصیرت افزایی است؛ روز به روز دامنه بصیرت افزایی را بالا ببرد و رشد بدهد، نکته دوم مطالبه‎گری بسیج است، آنچه رهبر معظم انقلاب فرمودند این است که بسیجیانِ همیشه حاضر در صحنه، باید مطالبه‎گر باشند؛ بسیجیان از کسانی که مخاطب فرمان امام (ره) هستند مطالبه کنند تا این فرمان به زمین نماند. نکته سوم این است که بسیجیان ما باید فرهنگ‎سازی کنند، در مقابل فرهنگ سازی غرب، فرهنگِ شجاعت، معنویت، اخلاص، دین داری و دین باوری را نهادینه کنند.

علاوه بر اینها سه چیز دیگری که بسیجیان باید آن را رعایت کنند این است که دچار غرور نشوند، بسیجیان ما دچار غفلت نشوند، دچار مادی گرایی و دنیاطلبی نشوند، این سه عنصر اساسی در کنار آن سه عنصر اصلی و کلیدی جزء رسالتهای اصلی و اساسی بسیجیان است.

مناسبت دوم، هفتم آذر روز نیروی دریایی است، قهرمانان نیروی دریایی و پرسنل نیروی دریایی در آبهای خلیج فارس و دریای عمان همواره می‎درخشند، سالروز حماسه آن ناوچه موشک انداز پیکان یادمان نرفته است، در اوایل جنگ فراموش نکردیم که نیروی دریایی قهرمان ما، نیروی دریایی عراق و دشمن بعثی آن روز را از کار انداخت، ما به همه ملت ایران، به همه نیروهای مسلح به ویژه به نیروی دریایی، روز نیروی دریایی را صمیمانه تبریک عرض می‌کنیم.

مناسبت دیگر عبارت است از هشتم آذرماه روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین، تمام امت اسلامی باید اعلام همبستگی کنند، برادران و خواهران، هفتاد و هشت روز از انتفاضه سوم فلسطین می‌گذرد، نزدیک صد نفر تاکنون به شهادت رسیده اند، ویژگی این انتفاضه نسبت به انتفاضه اول و دوم این است که در جایی می‌جنگند و مبارزه می‌کنند که تحت تسلط صهیونیست ها می‌باشد، یعنی کرانه غربی، و این اوج شجاعت فلسطینیان، آن هم جوانان و نوجوانان دختر و پسر که به صحنه آمده اند و در مقابل صهیونیست ها می‌جنگند اس.، انتظار از امت اسلامی، سران کشورهای اسلامی این است که در کنار مردم مظلوم فلسطین باشند، نه اینکه کاری شبیه صهیونیست ها در بخش دیگر سرزمین عربی انجام دهند، که امروز متاسفانه سرزمین یمن، مردان و زنان و پیران و جوانان و نوجوانان آن مورد هجمه کشورهایی هستند که دم از اسلامی بودن می‌زنند.

مناسبت بعد در روز نوزدهم آذر ماه برابر با هجدهم ماه صفر روز بزرگداشت شیخ مفید است، من به نسل جوان سفارش می‌کنم با آثار بزرگان دین بیشتر آشنا شوید، در تکریم و تجلیل از عالمان دین بیشتر وارد میدان بشوید، امروز ما سر سفره اینها نشسته ایم، بعد از امامان معصوم (ع) و اهل بیت (ع)، این عالمان دین بوده اند که دین را برای ما حفظ کرده و نگه داشته اند، در تجلیل و تکریم از عالمان دین و شیخ مفیدها و شیخ طوسی ها و بزرگان عصرمان کوتاهی و غفلت نکنید.

روز دهم آذر شهادت آیت الله سید حسن مدرّس و روز مجلس است، شهید مدرس نماد استقلال ملی است، شهید مدرس نماد اسلام خواهی است، شهید مدرس نماد ایستادگی است، شهید مدرس نماد مقابله با استبداد و استکبار است، نماد شجاعت و حق گویی ولو تا پای جان پیش رفتن است، رضاخان در یک تعبیری روبرو شد با شهید مدرس و گفت: دو مرد در این کشور وجود دارد، یکی من و یکی تو، گفت اشتباه می‌کنی، یک مرد بیشتر وجود ندارد و آن هم من هستم و یک نامرد بیشتر وجود ندارد و آن هم تویی.

این شخصیت شهید مدرس در مقابل رضاخان قلدر است، با یقه باز، با لباس کرباسی از پله های مجلس بالا میرفت، نماینده ای به او رسید و گفت در این سرمای زمستان چرا یقه پیراهن را نبسته ای؟ با این لباس کرباسی سرما می‌خوری، نگاه تندی به او کرد و گفت: کاری به یقه باز من نداشته باش، دروازه های کشور به روی بیگانگان باز است آنجا را ببندید، این شجاعت یک انسان است، انتظار این است که مجلس ما که روز شهادت شهید مدرس را به عنوان روز مجلس نامگذاری کرده اند در خدمت گزاری به مردم کوتاهی نکند. امروزه معیشت، دغدغه مردم است، اقتصاد، دغدغه مردم است، بیکاری دغدغه مردم است، رکود و تورم دغدغه مردم است، حفظ ارزش پول ملی دغدغه مردم است، مجلس ما باید بتواند مدرّس وار در رابطه با اینگونه مسائل گره گشایی کند، قانون گذاری کند و رسالت اصلی خودش را درحقیقت عمل کند.

مهمترین مناسبت این ایام که باید اشاره کنم، اربعین حسینی است، اربعین حسینی روزی که کاروان حسینی از یک سو بعد از آن همه دردها و رنجها و مصیبتها از شام برگشتند و به کربلا آمدند، آنروز که جابر بن عبدالله انصاری با عطیه عوفی به کربلا آمدند، اینجا خطاب کنیم به حسین بن علی (ع) «السلام علی من دفنه اهل القری»، سلام بر آن بزرگی که روستایی‌ها و اهل قری، و کسانی که در آنجا زندگی می‎کردند او را دفن کردند، یعنی فرزند پیغمبر و فرزند علی؛ آنها بزرگواری کردند و آمدند بدن مطهر حسین (ع) را دفن کردند، نقل شده است زمانی که جابر و امام سجاد (ع) با هم روبرو شدند، وجود مقدس امام سجاد (ع) خطاب کرد به جابر« يا جابر , ها هنا واللهِ قُتلت رجالنا , وذُبحت أطفالنا , وصُبيت نساؤنا , وحُرقت خيامنا»

جابر خبر داری اینجا چه گذشت؟

ای جابر ، سوگند به خداوند در همین جا مردان ما کشته شدند و نوجوانان و بچه های ما سربریده شدند و زنان به اسارت برده شدند و خیمه های ما به آتش کشیده شدند.

و جابر هم چقدر مؤدبانه آمد کنار قبر ابی عبدالله (ع) خودش را روی قبر انداخت و بیهوش شد، و بعد که بهوش آمد سه مرتبه صدا زد یا حسین، بعد خودش به خودش جواب می‌دهد، حسین حق داری جواب ندهی« حبیبٌ لا یجیب حبیبه»، رگهای گلویت را بریدند و بین سر و بدنت جدایی انداختند، این جمله را می‌خواهم بگویم، زینب و ام کلثوم، امام سجاد، آنروز کاروان کوچکی بودید آمدید کربلا، امروز میلیون‌ها انسان با پای پیاده بلکه با پای برهنه عاشقانه کربلا می‌روند، همه با هم می‌گویند: السلام علیک یا اباعبدالله، باید تشکر کنم از موکب حضرت معصومه که از سوی قمی‎های عزیز روانه کربلا شده است.

السلام علیک یا ابا عبدلله، السلام علیک یابن رسول الله

نکته ای که می‌خواهم به آن اشاره کنم در آخرین جمله عرضم، در رابطه با اجلاسی بود که در تهران برگزار شد، اجلاس گاز و حضور سران، نه رئیس جمهور و تعدادی اعضای ناظر در اینجا حضور پیدا کردند، شصت و هفت درصد گاز استخراج شده مربوط به این چند کشور است، دوازده عضو دارد، هجده درصد گاز طبیعی جهان مربوط به جمهوری اسلامی است، یعنی جمهوری اسلامی اولین کشوری است که منابع غنی گاز در اختیار دارد، اما سهم ما در بازار جهانی به اندازه موجودی ما نیست، یکی بخاطر زیادی مصرف داخلی و دوم بخاطر تحریمها، در این رابطه ملاقات مهمی بین پوتین رئیس جمهور روسیه و رهبر عزیز و فرزانه انقلاب اتفاق افتاد، مستقیم از فرودگاه به دفتر مقام معظم رهبری رفتند و تحلیل گران سیاسی گفتند، از این نوع حرکت معلوم می‌شود، مسئله ارتباط راهبردی که بین جمهوری اسلامی و روسیه برقرار شد، دو ساعتِ کم سابقه و بی سابقه این ملاقات طول کشید و بعد هم قرآن نفیسی را به رهبر معظم انقلاب اهدا کرده اند، بحث های مهم منطقه ای مطرح شد و این برای دشمنان بسیار آزار دهنده بود و لذا سریع عکس العمل نشان  دادند و تحلیل بنده اسقاط هواپیمای روسی توسط کشور همسایه با اشاره ناتو و سران استکبار بوده است، خواستند پاسخ بدهند و کینه خود را نشان بدهند، و لذا این اقدام از ناحیه دشمنان اتفاق افتاد ولیکن امروزه معتقد هستم استکبار، آمریکا، بعضی از کشورهای حامی تروریست باید در منطقه رسماً اعتراف به شکست کنند.

ما خواهان تنش زدایی بین کشورها هستیم، اینها می‌خواهند پای ناتو را به منطقه باز کنند، ولی امیدواریم با تدبیر و درایتی که به عمل خواهد آمد این اتفاق نیفتد.

دعای پایانی خطبه دوم

«إِنَ‏ اللَّهَ‏ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ‏ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُون‏»^[11]؛

«رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّار»^[12]

پروردگارا در فرج مولایمان تعجیل فرما؛ توطئه دشمنان را به خودشان برگردان؛ به امام راحلمان روح و رضوان عنایت فرما؛ به رهبر فرزانه انقلاب ما این سکان دار کشتی انقلاب عزت بیشتر کرامت فرما؛ به مراجع بزرگوار مان سلامت و طول عمر عنایت فرما؛ به خدمتگذاران مردم خدمت بیشتر عنایت فرما؛ پروردگارا از تو می‏طلبیم نسل جوان ما و این امیدهای آینده ما را با مکتب و دین آشناتر بگردان؛ به خانوده مکرم شهیدانمان صبر و اجر کرامت بفرما؛ نیروهای مسلح ما را اعم از نیرو هوایی، نیرو دریایی و نیروی زمینی و نیروهای انتظامی ما را برای دفاع از کیان انقلاب و اسلام عزیز موفق و مؤید و منصور بدار؛ پروردگارا ملتمسانه عرض می‏کنیم باران رحمتت را شامل همه ما بگردان.

إنّ أحسن الحدیث و ابلغ الموعظة کتاب العزیز

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الأبْتَرُ»

صدق الله العلیّ العظیم